Monday, December 24, 2012

Merry Christmas! #2012

ကၽြန္မ ခရစၥမတ္ကို တစ္ခါမွ အေရးတယူ က်င္းပျခင္း မရွိခ့ဲဖူးပါ။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ မဟုတ္ေသာေႀကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ စကၤာပူ ကၽြန္းေသးေသးေလးေပၚ ေနရျခင္းေႀကာင့္ လည္းေကာင္း ျဖစ္တန္ရာသည္။ မႏွစ္တႏွစ္က ခရစၥမတ္မ်ား ဘာလုပ္ခ့ဲသနည္း ျပန္ေတြးႀကည့္သည္။ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ဆင္းေနခ့ဲသည္။ ပြဲေတာ္ကို က်င္းပလိုစိတ္ မရွိသည္က တစ္ပိုင္း၊ အလုပ္သြားလုပ္လွ်င္ မုန္႕ဖိုးပဲဖိုး ရသည္က တစ္ပိုင္းေႀကာင့္ ႏွစ္တိုင္း အလုပ္သာ လုပ္ေနခ့ဲသည္။

ယခုႏွစ္ ၂၀၁၂ တာ့ ထူးျခားပါသည္။ ကၽြန္မဘ၀၏ ႀကီးႀကီးမားမား အေျပာင္းအလဲ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းဟု ဆို၍ရပါသည္။ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ဟု ခံယူထားသူတစ္ေယာက္ ကၽြန္မဘ၀ထဲ ေရာက္လာပါသည္။ Jingle Bells ႏွင့္ Xmas  သီခ်င္းမ်ား အဓိပၸာယ္ရွိလာသလို ခံစားရပါသည္။ ကၽြန္မ ေပ်ာ္ပါသည္။ သူႏွင့္ ဆုံစည္းခြင့္ေပးေသာ ဘုရားရွင္ကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ သူ႕ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, November 28, 2012

Lessons learnt

Whenever you feel down, look out the window. You are not alone.
And remember, whatever it is, this is not the end of the world.

Simple ground rules:
1) If you can do it, just give it your best shot. Effects might or might not get paid off. But at least, you did your best.
2) If you can't do it, there's no point getting worried. Go find some way to solve it instead.
3) If you are sure that you can't do it, just let it go.

So why worry?
Don't worry, be happy.

Kyel Kywai Chain

Sunday, November 11, 2012

တီတီတီ

ဘေလာ့ဂ္ကို ပစ္ထားတာ လေပါင္း ႀကာျပီ။ 
စာေရးခ်င္သည္ အေတြးေပါက္ေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈက လြဲလို႕ ဘာမွထြက္မလာ။ 
အင္း... စိတ္ဖိစီးသည္။
လုပ္စရာေတြ အလြန္မ်ားသည္။
စာေတြ အလြန္ခက္သည္။
presentation ၂ခု deadline ၁ခု က်န္ေသးသည္။
study week က်ရင္လည္း အသားကုန္ က်ံဳးရဦးမည္။ ေန႕မအိပ္ ညမအိပ္။
ေနာက္ ၃ပတ္ တရစပ္ လုပ္ျပီးရင္ လြတ္ျပီ ကၽြတ္ျပီ။
ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ျပန္လာေတာ့မည္။
ဒီခဏေတာ့ ဒီမွ်ထက္ ပိုျပီး ႀကိဳးစားလိုက္ဦးမည္။
တီ တီ တီ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, September 26, 2012

Run!

This Digital age,
No more regular pace,

Everything is so well invented,
Every matter is complicated,

Everybody is so workaholic,
Well, they still say the whole process is systematic,

But exactly no time to find social pleasure,
So I say..
Let's run, baby, run!

Kyel Kywai Chain

Thursday, September 13, 2012

ဒုန္းဒုန္းဒိုင္းဒိုင္း ေရးမိေသာစာ

လုပ္စရာမ်ား တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ အလ်င္မမွီပါ။
တာ၀န္၀တၱရား အလြန္မ်ားျပားလွေသာ ေန႕စဥ္ဘ၀။ (ပိုမေျပာပါ၊ က်ဳပ္ႏွင့္ အလားတူ excos မ်ားလည္း အတူတူပါပဲ။)


cultural show အတြက္ အကေျပးတိုက္ရ၊
ပြဲျပီးသြားေတာ့လည္း budget ကိစၥေတြ ေျဖရွင္းရ (ေခါင္းကိုက္လွေခ်ျပီ)၊
ပရဟိတ ပေရာဂ်က္ ေမတၱာ အတြက္ လူေရြးရန္ အင္တာဗ်ဴးမ်ား ေျပးရ၊
ေရွ႕လာမယ့္ ပြဲေတြ အတြက္ အရႈပ္ေတြလုပ္ အဲ.. အလုပ္ေတြရႈပ္ရ၊
အတန္းခ်ိန္ မွီေအာင္ ေန႕လည္စာ ညစာ လွ်ာမကိုက္မိေအာင္၊ မနင္ေအာင္၊ အျမန္စားရ (အဟြတ္အဟြတ္)၊
quiz ေတြ test ေတြအတြက္ last minute မွ အသည္းအသန္ ခဲမွန္ စာအုပ္ လွန္ႀကည့္ရ၊
မနက္ ၈နာရီကစ ည ၁၁ နာရီ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း စိတ္ဓာတ္က်သူ freshie ေလးေတြကို အားေပးစကား ေျပာရ (သူ႕ေျပာရင္းနဲ႕ ကိုယ္ေတာင္ တင္းထားတာေတြ ေလ်ာ့ျပီး ငိုခ်င္လာျပီ၊ ေလတင္းေနတ့ဲ ပူေဖာင္းႀကီး ရွဴးခနဲ ေလေလ်ာ့သြားသလိုပဲ။)၊
ဒီႀကားထဲ အေမက စိတ္ေကာက္လို႕ ေခ်ာ့ရ၊ (ဖုန္းထဲ စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာႏိုင္တာ ႀကာျပီမို႕ပါ။)
မနက္ မနက္ဆိုလည္း အိပ္ရာ မနည္း ကုန္းေကာက္ ထရ၊
quiz result ေတြႀကည့္ျပီး မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျဖဴ ရ၊
လူမ်ားေတြေရွ႕ ပါးစပ္က ေျပာမထြက္လို႕ ခုလို စာနဲ႕ complain တက္ရနဲ႕၊


က်ဳပ္ အသက္ တိုေတာ့မယ္ ေတာ္ေရ႕။

(ျဖစ္သမွ်အေႀကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ ဟုသာ မွတ္ပါသည္။ အေကာင္းျမင္ေတာ္မူ ႀကပါကုန္။ =D
အသက္ ၀၀ ရွဴ လိုက္ဦးမယ္ ဟဲဟဲ)

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, August 29, 2012

တစ္ေန႕တာ (29th Aug 2012)

ယေန႕ အတန္းထဲတြင္ အပ္ေႀကာင္းထပ္ ႀကားေနရေသာ စကားလုံးမ်ား -
  • free market
  • government
  • ethics
  • profit maximization
  • stakeholders
  • shareholders
  • FRS (Financial Reporting Standards)
  • GAAP (Globally Accepted Accounting Principles)

ေနာက္ဆုံး ၂ခုမွာ က်ေနာ္ အမုန္းဆုံး စကားလုံးမ်ား ျဖစ္လာေတာ့မည္။


က်ေနာ္  ဖန္တရာေတ ေျပာေနရေသာ စကားလုံးမ်ား -
  • ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္...

ဒါပါပဲ။ တကယ္ပါပဲ.. စိတ္ပိန္ပါ့။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Thursday, June 21, 2012

21 June 2012

စာေရးျခင္း အလုပ္ကို အေတာ္ အဆက္ျပတ္ေနခ့ဲေသာ သကာလ စာဖတ္သူမ်ား ရွိခ့ဲလွ်င္ ေတာင္းပန္လိုပါသည္။ မျဖစ္မေန ေပးရမည့္ ဆင္ေျခမွာ အလုပ္မအားလပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (ဟြန္း... ဆိုျပီး ႏွာေခါင္းရႈံ႕ႀကပါေတာ့။) ေက်ာင္း၊ အလုပ္၊ အိမ္၊ CCA မ်ားႏွင့္ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနပုံမ်ား ၀ယ္ျခမ္းစရာ ရွိသည္မ်ားပင္ မ၀ယ္ႏိုင္အားေလာက္ေအာင္ ေခါင္းပင္ ကုပ္၍မအားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ရႈပ္ပါသည္။ ဒီစာေရးရင္း မိုးမိုး၏ "အလုပ္ေတြ အရမ္းကို ရႈပ္တ့ဲသူမွ ေဟာဒီေကာင္က ႀကိတ္ခိုက္ေနတာ" ဆုိတ့ဲ သီခ်င္း မဆီမဆိုင္ သတိရမိပါေသးသည္။

အမိႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႕ ျပန္ရန္ ၃ရက္သာ လိုပါေတာ့သည္။ အ့ဲဒီအတြက္ shopping ေတြလဲ လုပ္ရဦးမည္။ ဟိုလူကမွာ၊ ဒီလူကမွာနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ေသာ ပစၥည္း အႀကီးႀကီးလည္း ရွာ၀ယ္ရဦးမည္ (ကင္မရာ ေျပာတာပါေတာ္)။ မ်က္ကပ္မွန္လည္း သြားလုပ္ရဦးမည္ (မ်က္မွန္နဲ႕ဆို သိပ္ပဲမ်ားလို႕ မရဘူးေလ အဟဲ)။ လူက ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ျပီး metabolism မမွန္ေတာ့ ေဆးခန္းလည္း သြားျပရဦးမည္။ ရွိတာကျဖင့္ ၂ရက္။ အလုပ္ရယ္၊ meeting training ေတြရယ္၊ အ့ဲဒီ ပိစိပြစ ေတြရယ္ ခ်ာခ်ာလည္။ module planning လည္း မလုပ္ရေသး။ ဒုတ္ေကာက္ပါလားေတာ္။ ေအာ္... ရယ္...

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, June 5, 2012

အပ်င္းေရာဂါ

ပ်င္းေသာ post တစ္ခု ထပ္ေရးရျပန္ျပီ။ စာဖတ္သူ ဖတ္ျပီး အကုသုိလ္ပြားလည္း ပြားခ်င္စရာပင္။ အလုပ္နားသည္။ တကယ္ကို ဘာမွကို မလုပ္ခ်င္ ဘယ္မွလည္း မသြားခ်င္ ပ်င္းေနတာ။ ညက ဆြဲထားေသာ Plan မ်ား တစ္ခုျပီး တစ္ခု ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ထိုင္ဖ်က္ေနသည္။ Kitchen အတြက္ ဒယ္အိုးေတြ၊ Hot plate ေတြ သြား၀ယ္ရန္ ရွိသည္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ရန္ ရွိသည္။ အစ္ကိုႏွင့္ ေရသြားကူးရန္ ရွိသည္။ အခန္း သန္႕ရွင္းေရး လုပ္ရန္ရွိသည္။ အခန္း ေျပာင္းဖို႕ ပစၥည္းမ်ား ထုပ္ပိုးရန္ ရွိသည္။ Cityhall မွာ ဖိနပ္သြား၀ယ္ရန္ ရွိသည္။ ညက် လည္း Meeting ရွိသည္။ တစ္ေနကုန္ ရုပ္ရွင္ကားမ်ား ပတ္ရွာ ႀကည့္ ျပီး တုပ္တုပ္မွ် မလႈပ္။ တစ္ခုျပီး တစ္ခု schedule ေတြကို ထိုင္ဖ်က္ေနသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ရာသီ ျဖစ္၍ပင္ ေတာ္ေတာ့သည္။ ဖတ္မည္ဆိုျပီး ငွားထားေသာ စာအုပ္မ်ားလည္း တစ္အုပ္မွ် မလွန္ရေသး။ ေန႕လည္ဖက္ တစ္ေရးတစ္ေမာ အိပ္ခ်င္ပါသည္ဆိုကာမွ ကုတင္ေပၚ တက္ဖို႕ေတာင္ ပ်င္းေနသည္။ ဤ ဘေလာ့ဂ္ ေတာ့ ေရးျဖစ္ေသးသည္။ ငါ့ႏွယ္ေနာ္... ဒုတ္ေကာက္ ဒုတ္ေကာက္။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, May 30, 2012

အရႈပ္ထုပ္မ်ား

ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ထရွင္းလိုက္ရင္ ျပီးမယ့္ ကိစၥကို ဘယ့္ႏွာ... အခ်ိန္ေတြ အႀကာႀကီးဆြဲ ပ်င္းေႀကာထူျပီး မလႈပ္မယွက္။ အ့ဲေတာ့ မျပီးဘူးေပါ့။ Deadline ကျဖင့္ မနက္ျဖန္ သဘက္ခါ။ ဒီေန႕ထိ ကလုိ႕ေကာင္းတုန္း၊ ရုပ္ရွင္ႀကည့္လို႕ေကာင္းတုန္း၊ လည္လည္သြားလို႕ လမ္းသလားလို႕ ေကာင္းတုန္း။

အ့ဲေလာက္ အပ်င္းထူတာ ဘယ္ေကာင္တုန္း??? ဆိုေတာ့.. ဆိုေတာ့.. ငါပဲ! :(

Next semester အတြက္ Budget proposal ေရးရန္ ရွိသည္။ due date က မနက္ျဖန္။ ၃၀% ပဲ ျပီးေသးသည္။ လုပ္ေနတာ ၃၊ ၄ ရက္ေလာက္ေတာ့ ရွိပါျပီ။ စိတ္မပါလို႕ ဆက္မလုပ္ပဲ ပစ္ထားတာ။ ေအးေလ... တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္၊ meeting ေတြ ထိုင္၊ training ေတြသြားျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လုပ္ခ်င္စိတ္မွ မရွိေတာ့တာကို။ ကိစၥ မရွိဘူး ကိစၥမရွိဘူး။ ေအးေဆး ေႏြးေထြး ကေလးေမြး လူမ်ားေပး ဆိုသလိုေပါ့ကြယ္။ ေအးေအးလူလူ ေလး မနက္ျဖန္ည due ရင္ မနက္ျဖန္ မနက္မွ လုပ္ျပီး ေပးလိုက္တာေပါ့။ :P

အခန္းေျပာင္းရမယ္။ တကယ္ေတာ့ အိမ္ေျပာင္းတာပါပဲ။ အခန္းထဲမွာ club အတြက္ log ေတြရႈပ္၊ မရွင္းရေသးေသာ ဘီဒို၊ စာအုပ္စင္၊ cupboard မ်ား ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနသည္။ စိတ္ပိန္ပါ့ေတာ္။

ေအးေဆးေပါ့ကြယ္။ အခ်ိန္တန္ ႏြားပိန္ကန္ျပီး ျပီးသြားမွာေပါ့။ ေလာပါနဲ႕ေအ။ :P

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, May 23, 2012

စက္ရုပ္

ပထမဆုံး အႀကိမ္ office က computer ႏွင့္ blog ေရးပါသည္။ အလုပ္ ပါးေနလို႕ပါေတာ္၊ အေခ်ာင္ခိုေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ ျမန္မာ ေဇာ္ဂ်ီ ကီးဘုတ္ကို အဆင္ေျပေျပ သြင္းလိုက္ႏိုင္သည့္အတြက္ ျမန္မာလို ေရးခ်င္စိတ္ ရုတ္တရက္ ေပါက္သြားသည္ေပါ့ေလ။

manager ေတြလည္း အလုပ္ရႈပ္ေနႀကသည္။ morning press conference တစ္ခု၊ evening public lecture event တစ္ခု ရွိသည္မို႕ အလြန္ ရႈပ္ယွက္ခတ္၊ လွ်ပ္စီးလက္ေနႀကသည္။ စားစရာေတြလည္း office မွာ စုံေနသည္။ event ျပီးေတာ့ က်န္တ့ဲ မုန္႕ေတြေပါ့။ မုန္႕တစ္ခု ကိုက္စားရင္း အလြန္ႀကိဳက္မိသည္။ ႏုႏုအိအိ ေမႊးေမႊး ခ်ိဳခ်ိဳ ေပါင္မုန္႕ေလး၊ ဘယ္လို ဖုတ္ပါလိမ့္ဟု စပ္စုေတြးမိသည္။

အလြန္ အိပ္ငိုက္ရတ့ဲ ေန႕တစ္ေန႕ပါပဲ။ လုပ္စရာေတြ မ်ားေနေပမယ့္ ေခါင္း မေထာင္ႏိုင္ဘူး။ ညကလည္း ၈နာရီေလာက္ အိပ္ထားတာေတာင္ ဒီမနက္ မထႏိုင္ဘူး။ ဒီခႏၶာကိုယ္ေတာ့ something wrong ေနပါျပီ။ လူကေတာ့ something မ wrong ပါဘူး။ မနက္ႏိုးတာနဲ႕ အလုပ္သြား၊ အလုပ္ဆင္းတာနဲ႕ ညစာကို အျမန္စား ျပီး meeting ဆက္။ ည၁၁နာရီမွ အိမ္ျပန္ေရာက္တာ ၂ပတ္ရွိျပီ။ စက္ရုပ္ျဖစ္ေနတာ။

ေႀသာ္၊ လတ္တေလာ ဘ၀ ခါးပုံမ်ား။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Monday, May 21, 2012

2012 Yangon plan =D

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္ ေနာက္ ၁ လ ႀကာရင္ ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့မည္။ ဒန္တန္တန္
အမိျမန္မာျပည္ ကို မျပန္ခင္တိုင္း လုပ္ေလ့ရွိသည္။ ဘာတုန္းဟ... သြားလည္ရမည့္ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ စားရမည့္ မုန္႕မ်ား စာရင္း =P

ေအာက္တြင္ ရႈပါေလာ့။

လည္ပတ္ရန္ခရီးစဥ္မ်ား
ေတာင္ႀကီး။ အင္းေလး။ (project recce ဆင္းျခင္း)
က်န္ေသာ ခရီးစဥ္မ်ား မ plan ရေသးပါ။

မသြားမျဖစ္ သြားရမည့္ ေနရာမ်ား
ေရႊတိဂံု။ မဟာ၀ိဇယ။ ဗိုလ္တေထာင္။ taw win centre, junction centre mawtin, east point, north point, ဂမုန္းပြင့္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းသစ္။ လသာ ၂။ Zealots။ ဦးေက်ာ္စြာလင္း က်ဴရွင္အိမ္။ AC, BC, MC (lan ma daw), Hospital visit, ဂီတမိတ္။ အမ်ိဳးအိမ္မ်ား။

စားရန္မုန္႕မ်ား (Shaloot!)
ရွမ္းေခါက္ဆြဲ။ တို႕ဟူးေႏြး။ လမ္း ၂၀ အေပၚလမ္း အဘိုးႀကီး ဆီခ်က္။ ဖက္ထုပ္။ ေကာက္ညွင္းထုပ္။ မင္းလမ္း ရခုိင္မုန္႕တီ။ လက္လုပ္ ထန္းလ်က္ မုန္႕လက္ေဆာင္း။ ဂဏန္းေပ်ာ့ေႀကာ္။ ေျမာင္းျမ ေဒၚခ်ိဳ မုန္႕ဟင္းခါး။ လမ္းေဘး မန္က်ည္းရည္။ ေက်ာက္ေက်ာရည္။ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ။ အိုးေလး ဒိန္ခ်ဥ္ (ထန္းလ်က္)။ မုန္႕လင္မယား။ မုန္႕ပစ္စလက္။ အေပၚလမ္း ေရမုန္႕။ ေရႊပုဇြန္ ဖာလူဒါ။ ၁၃ လမ္းထိပ္ city mart နား အေအးဆိုင္။ စဥ့္အိုးတန္း ေမႊးေမႊး အေအးဆိုင္ (红豆!!!), 77 chocolate and cheese cake။ KSS ဒန္ေပါက္။ Season cafe, Coffee circle ႏွင့္ mother ႀကီး + ar yi လက္ရာ အားလုံး။

ဘာက်န္ေသးလဲမသိဘူး စဥ္းစားစမ္း...

နည္းနည္း လြန္သြားျပီ။ သည္းခံပါခမ်ား။ LOL :D

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Sunday, May 6, 2012

I believe in "fate" || Rooftop Prince

http://www.youtube.com/watch?v=avQbLFkeQ-0&feature=endscreen&NR=1

I was so absorbed in this K drama recently. It's still currently aired, and seriously, i can't wait for more episodes to come. The reason to like this drama (apart from the actor being too handsome.. oppa, saranghae.. XD) is the plot LOL! It features the fate of the two people, whenever and wherever they are.

Umm.. yah.. Cut it short, I like this drama because I believe in fate, too. :D



(Pictures from Google.)

Kyel Kywai Chain

Wednesday, May 2, 2012

What happens in exam hall

Clock is ticking,
Genie is wishing,
Facilitator is watching,
And you are shaking!

Ding dong ding dong!

XD


Kyel Kywai Chain

Wednesday, April 25, 2012

ဆူး

ဆူး...

သြားရင္းလာရင္း ဆစ္ခနဲစူးတ့ဲ ဆူးလိုေပါ့...
အမွတ္တမ့ဲပါပဲ။

ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္ေသးေသးေပါ့...
သို႕ေပမင့္ ႀကာေလ နစ္၀င္ေလပဲ။

ဟာ ဒီဆူး... ဒုကၡေပးလွခ်ည္လားဗ်ာ...
ငါဆြဲႏႈတ္လိုက္ရ... ကဲကြာ။

ႏႈတ္ျပီးေတာ့လည္း ဆူးေပါက္က်န္ခ့ဲတယ္...
အနာ က မက်က္ဘူး။

အနာက်က္ သြားေတာ့လည္း ေဖ်ာက္မရတ့ဲ အရာက်န္ခ့ဲတယ္...
အမာရြတ္။

အ့ဲဒီဆူး...
ႏႈတ္ပစ္ရမလား။
အနာရင္းခံရမလား။
အမာရြတ္က်န္ခံရမလား။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Saturday, April 21, 2012

ေပါက္ကရ ၃

ျပတင္း မွန္ေပၚ မိုးစက္ေတြက တေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႕
ေအးစိမ့္စိမ့္ မိုးေလေအးက လိုက္ကာျဖဴျဖဴကို က်ီစယ္ေလရဲ႕၊
အရာအားလုံး ေဘးခ်ိတ္ျပီး ခုန္ေပါက္ကာ ကလိုက္ခ်င္ရဲ႕
သို႕ေပေသာ္လည္း အေဆာင္ခန္းက က်ဥ္းပါဘိသနဲ႕။

စိတ္အာရံုမ်ား မနည္းႀကီးကို စုစည္း
jalan jalan သြားခ်င္စိတ္မ်ား ေအာင့္အည္း
ရုပ္ရွင္ႀကည့္ခ်င္စိတ္မ်ား ခ်ဳပ္တည္း
ဤ law စာအုပ္ အထူႀကီးကို ေမတၱာပို႕ပုံက... ကၽြႏု္ပ္သည္ ၄င္းအေပၚ သစၥာရွိပါမည္၊ ၀သုန္ေျမမဟီး။

ဦးေႏွာက္ထဲ ဥဒဟို ေျပးလႊား
တနလၤာေန႕ စာေမးပြဲျပီး ဘာလုပ္ရမလဲ အေတြးမ်ား
အခုေလာေလာဆယ္ စားေနရတာက အစာေႀကေဆးျပား
ဟိုသီခ်င္းထဲကလိုေပါ့...ေအာင္ပါေစ~~ ဆုေတာင္းမ်ား။

မႀကာခင္ ရေတာ့မည္က ခိုမာ.. (Coma)
မႏွိပ္စက္ပါနဲ႕ဟ့ဲ အိတ္ဇန္းဖီဘာ... (Exam Fever)
ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ဆိုေနတာ က Chris Rene Rap... Life's too short, gonna live it long~~~
ခုခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းဆိုမယ္ေဟ့.. "ရဲေဘာ္၊ ျပန္သြားလုပ္စမ္း... စာ!"
ေအာ္.. ရယ္..

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, April 17, 2012

ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း

သႀကၤန္လည္း ျပီးသြားျပီ
facebook newsfeed လည္း ရစရာ မရွိေတာ့ဘူး...
သႀကၤန္တြင္းက ျမင္မေကာင္းစရာ ဓာတ္ပုံေတြနဲ႕။

စာေမးပြဲေတြလည္း ေျဖလိုက္ရတာ ဖတ္ဖတ္ေမာ
ဒါေတာင္ အႀကီးဆုံးအလုံးႀကီး က်န္ေသးတယ္
LAW...

အဲ... တကယ္ေတာ့ ေရးခ်င္တာက ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္းပါ
ဘာေတြ ေရးမိေနမွန္းလည္း မသိဘူး
ေအာ္... ရယ္... :P (USA Myanmar song :P)

ဒီေန႕ ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႕ ဆိုေတာ့ အင္း... ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေလးဘာေလး လုပ္သင့္တာေပါ့
က်ေနာ္ေတာ့ ခုနေလးတင္ စာေမးပြဲ တစ္ခုေျဖထားတာ
လူက ေႀကာင္ေန ျပီ (ေႀကာင္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္)
ေဟာ ႀကည့္... ဘာေတြ ေရးေနမွန္းလည္း မသိဘူး... ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕...

ကဲပါ...
သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလုံး စာေမးပြဲေတြ ေကာင္းေကာင္း ေျဖႏိုင္ႀကပါေစ။
ေျဖသမွ် မွန္ပါေစ။ ရတာပဲ ေမးပါေစ။ က်က္ထားတာပဲ ပါပါေစ။
ႀကီးေစ၊ မာေစ၊ ရွည္ေစ၊ ႀကာေစ... (ဟိုက္.. ဒုတ္ေကာက္ပဲ XD)(PS: အသံထြက္ဖတ္ရန္) :P
ကဲကဲ... ႏွစ္သစ္ မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႀကပါေစ။ =)

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Saturday, April 14, 2012

Sick ah...

ေခါင္းကိုက္သည္
မ်က္လုံးမ်ားစပ္သည္
အသက္ရွဴထုတ္ေသာ ေလမ်ား ပူေနသည္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ကိုယ့္ ေျခေထာက္ကိုယ္ မသယ္ႏိုင္
ခံတြင္းပ်က္ေနေပလို႕ပဲ... စားသမွ် အကုန္၀င္သည္
ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ျဖဴဖပ္ စုတ္ျပတ္လို႕
လူကေတာ့ down ေပါ့...
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ကိုင္းကိုင္း ကိုင္းကိုင္းနဲ႕
ခါတိုင္းလို မဟုတ္
စာေမးပြဲကလည္း ေက်ာခ်င္းကပ္
စာကလည္း မျပီးေသး တစ္ပုံတစ္ပင္
ခုေတာ့ မ်က္ခြံမ်ား ေလးသည္
ထိုးအိပ္ေတာ့မည္။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, April 10, 2012

လတ္တေလာ တပ္မက္ျခင္းမ်ား

တပ္မက္ျခင္းမ်ား လို႕ ေခါင္းစဥ္ တပ္လိုက္လို႕ အလြန္တရာ ရမၼက္ႀကီးရာ ေရာက္သြားပါတယ္။ အ့ဲလိုေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူး။ အင္း... ဟုတ္ပါတယ္... တကယ္ေတာ့ လုပ္ခ်င္ေနတာတ့ဲ အရာတခ်ိဳ႕ပါပဲ ဟဲဟဲဟဲ... ေနာက္တာပါ။ မိတ္ေဆြေရ... ေအာက္ကစာေလး ဖတ္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ ရမၼက္ ႀကီးမႀကီး ဆုံးျဖတ္ႀကပါ ဟရို႕။

စာမက်က္ခ်င္ပါ။ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ပါ။ (မျဖစ္ႏိုင္မွန္း သိေသာ္လည္း ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးေပါ့။)
အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါသည္။ ေအာက္ေျခသိမ္းဆိုလည္း မမႈပါ။ ထမင္း မငတ္ရံု ၀င္ေငြ ရွိလွ်င္ အဆင္ေျပပါသည္။

ဒီပညာေတြ မသင္ယူခ်င္ေတာ့ပါ။
ဘာသာစကား အသစ္မ်ားသာ သင္ယူခ်င္ပါသည္။

လူထက္ စိတ္က ပိုပင္ပန္းပါသည္။
သံေယာဇဥ္ မထားခ်င္ပါ။ အရာအားလုံး ေမ့ေဖ်ာက္ခ်င္ပါသည္။

စိတ္ရႈပ္ပါသည္။ အာရံုေနာက္ပါသည္။
အနီးနားတြင္ လူအမ်ားႀကီး မလိုလားပါ။ မွန္ကန္သူ တစ္ေယာက္ ထဲသာ လိုခ်င္ပါသည္။

အထီးက်န္ပါသည္။ ေန႕လည္စာ ညစာ မ်ား တစ္ေယာက္ထဲ မစားလိုပါ။
ဒီကၽြန္းေပၚတြင္ တစ္ကိုယ္တည္း မေနလုိပါ။ အိမ္ျပန္ျပီး မိသားစုႏွင့္ ေနလိုပါသည္။

ကဲ.. မိတ္ေဆြေရ.. ကၽြန္ေတာ္ရမၼက္ႀကီးသလားဗ်ာ..

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Monday, April 9, 2012

ခရီးမ်ား အဆုံးထိ ေလွ်ာက္


(Disclaimer: ေလးျဖဴသီခ်င္း မဟုတ္ပါ။)

ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀က ခါးတယ္။
အဆိုးေတြ ႀကံဳခိုက္ မ်က္ရည္ေတြေတြ က်ခ့ဲဖူးတယ္၊
ေရွ႕ဆက္လွမ္းရမယ့္ ေျခလွမ္းေတြ တုံ႕ခဲ သြားတယ္။

အနက္ေရာင္ မ်က္၀န္းက အသက္မ့ဲေနခ့ဲလို႕
ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းက လွမ္းျပီး ေတာင္းပန္တယ္
"လက္မေလွ်ာ့ ပါနဲ႕ကြာ" တ့ဲ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲ ျပန္ႀကည့္မိတယ္
ႏုပ်ိဳဆဲ ငယ္ရြယ္ဆဲပဲ၊
အားခဲျပန္တယ္...
ဟာ.. ဒါေလာက္ေလးမ်ား ဘာလို႕ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ။

ေကာ္ဖီမေသာက္ေတာ့ေပမယ့္ အိပ္မေပ်ာ္တ့ဲ ညေတြ မ်ားျပီ
ညတိုင္း ရြတ္တ့ဲ ႀသကာသ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေရွာက္မယ္လို႕ အျမဲယုံႀကည္ေနဆဲ
ဘာျဖစ္လဲ... တုံးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္
ခရီးမ်ား အဆုံးထိ ေလွ်ာက္မယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေတာ့ မေသဆုံး ေစနဲ႕။


ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

(ေလးျဖဴ သီခ်င္း ေတာ့ မဟုတ္ပါ။
အ့ဲ သီခ်င္းေႀကာင့္ ဒီ post ေရးဖို႕ motivation ရတာေတာ့ အဟုတ္ပါ။
စာဖတ္သူမ်ား စိတ္အား တက္ႀကြ လာေစရန္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
ဒါဖတ္ျပီး ဆန္႕က်င္ဖက္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ကၽြႏု္ပ္ စာေရး ည့ံလို႕ေပါ့။)

Saturday, April 7, 2012

ဒုတ္ေကာက္

ေျပာျပန္ေတာ့လည္း
စကားမ်ားတယ္တ့ဲ။

မေျပာဘဲႏႈတ္ဆိတ္ေနျပန္ေတာ့လည္း
အထာႀကီးနဲ႕တ့ဲ။

ေျပာတစ္ခ်က္ မေျပာတစ္ခ်က္ က်ျပန္ေတာ့လည္း
ဘ၀င္တစ္ခြဲသားနဲ႕တ့ဲ။

ကဲ.. ေျပာ..
ခုဘာလုပ္ရမလဲ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Thursday, April 5, 2012

乱七八糟

让我写下 我心里的 乱七八糟。。
每线字代表一曲歌。。所有我喜欢的明星歌曲。。
如果你记得歌名的话, 可以联络给我哦。。:)
(Direct translation: Let me write down some messy things in my mind.
Every line represents a song... All are my favourite singers' songs...
If you remember the song name, leave a comment or PM me. =) )

我的天空, 今天有点灰。。
看不见你的笑, 要我怎么睡得着 。。

但你还在说 。。
亲爱的, 那不是爱情。。

我只想对你说。。
心理的雨傾盆而下。。
给我一杯忘情水。。

Just for fun :)

CHIOOOOONG!

Last presentation of the sem done!
Last class of the sem now!
Last report due next Friday!

3 final papers awaiting next next week!

LOL LOL LOL!
Time go chiooooooong!

Kyel Kywai Chain

Tuesday, March 20, 2012

တယ္...

ႀကိဳးစားသည္
ဖန္တရာ ေတေနျပီ
ဘာကိုလဲဟ
ေအာ္... စာႀကည့္ဖို႕ပါ
ေဟာ... ေအာင္ျမင္သြားျပီ
စာအုပ္ဖြင့္လိုက္ႏိုင္ျပီ
law စာအုပ္ အထူႀကီး
လာျပီ... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရွာတ့ဲ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ
ရုပ္ရွင္ျပီးရင္ စာႀကည့္မယ္ ဆိုျပီး
ရုပ္ရွင္လည္း ျပီးသြားျပီ
blog ေပၚ ေရာက္လိုက္
ဟိုေရာက္လိုက္ ဒီေရာက္လိုက္
ဟိုရႈပ္ ဒီရႈပ္
ဟိုစပ္စု ဒီစပ္စုနဲ႕
တယ္... ငါေလ...
အေတာ့္ကို ႀကည့္မရေတာ့ဘူး ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ေတာ္ျပီ out ျပီ
စာႀကည့္ဖို႕ ဟုတ္ဘူး
ေရသြားခ်ိဳးမလို႕
ေခါင္းပူတယ္ စိတ္ရႈပ္တယ္ေလ
ေခါင္းသြားရွင္းရမယ္ ဟဲဟဲ
တာ့တာ :D

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, March 14, 2012

အရင္က ေနရာ

"ဘာလိုလိုနဲ႕ တစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီပဲ" ဆိုတ့ဲ သီခ်င္း
ေနာက္တစ္ခါ ႀကားရင္ ျပံဳးႏိုင္ပါ့မလား။

ေျခသံေတြ တိုးညင္းသြားတယ္
ရင္ခုန္သံေတြ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္
ရယ္ေမာသံေတြ ကြဲအက္သြားတယ္
မ်က္ရည္စက္ေတြကေတာ့ စိုစြတ္ဆဲပဲ
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ျပန္လွည့္မႀကည့္ဘူး။

ခုခ်ိန္ကစ တစ္ပင္ထဲ ရွင္သန္ရေတာ့မယ့္ ျမက္
ေအးေလ ဘာထူးဆန္းလို႕လဲ
ဟိုးအရင္ကလည္း တစ္ပင္ထဲပဲ
ခုမွ အဆန္းလုပ္လို႕။

အရင္ကေနရာ ျပန္ေရာက္သြားတာပါပဲ
ဒါေပမယ့္
အရင္ကလိုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး...

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Thursday, March 8, 2012

ရုပ္ေသကားခ်ပ္

(ေအာက္ပါ ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ေကာင္ အားလုံးသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူး၊ ဖန္တီးမႈ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။)

ကၽြန္မ ဘ၀မွာ အ့ဲေလာက္ ျပင္းထန္တ့ဲ ခံစားမႈမ်ိဳး တစ္ခါမွ မခံစားဖူးဘူး။ ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ခံစားလိုက္ရတာ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြတိုင္းမွာ ျဖစ္ျပီဆိုကတည္းက အ့ဲလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္တ့ဲသူ အနည္းဆုံး တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိတာပဲေလ။ ျပဳလုပ္သူက လူ မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အရာ တစ္ခုခုေပါ့။ ခုကၽြန္မ ကိစၥက လူတစ္ေယာက္ေႀကာင့္ ျဖစ္လာတ့ဲ ခံစားမႈ။ အို.. ေသခ်ာပါတယ္။ အ့ဲဒီလူပါပဲ။ ကဲပါ... ဆက္ေျပာရလြယ္ေအာင္ သူ႕ကို ကၽြန္မတို႕ "ကို္ေျပ" လို႕ပဲ ေခၚႀကပါစုိ႕။

ကိုေျပဆိုတာ ကၽြန္မတို႕ ရံုးက အစ္ကိုႀကီး ဆိုပါေတာ့။ ရံုး၀န္ထမ္း စာအုပ္ထဲက ေမြးသကၠရာဇ္ အရ ကၽြန္မထက္ ၅ႏွစ္တိတိ ႀကီးတယ္။ အသားျဖဴျဖဴ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕၊ လူတိုင္းကို ျပံဳးျပံဳးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္တတ္တယ္။ သူ႕ဘယ္ဘက္ပါးက ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္က မိန္းကေလးတိုင္းကို ဆြဲငင္ေနသလိုပဲ။ ဘယ္ေတာ့မဆို ရွပ္အက်ႍ အျဖဴ လက္ရွည္နဲ႕ ပုဆိုးကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ေလ့ရွိတယ္။ အေတာ္ေလးေတာ့ ရုပ္သန္႕တ့ဲလူပဲ။ ကိုေျပ ဆိုတ့ဲ နာမည္က ကၽြန္မတို႕ ၀န္ထမ္းေတြ အခ်င္းခ်င္း အတိုေကာက္ ေခၚတ့ဲ နာမည္ေပါ့။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာပါ။ သူ႕အေႀကာင္း ကၽြန္မ မသိသလို ကၽြန္မအေႀကာင္းလည္း သူ ဂဂဏဏ မသိပါဘူး။ စကား တစ္ခြန္းေတာင္မွ အေပါက္အလမ္းတည့္ေအာင္ မေျပာဖူးတာကိုး။ ေဟာေတာ္.. ညည္းဟာက ယုံတမ္းပုံျပင္ႀကီးလားေအ လို႕ ေမးလည္း ေမးခ်င္စရာပဲ။ အ့ဲေလာက္ထိ လွမ္းတ့ဲ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ ေပမို႕သာပဲ.. ကၽြန္မ အေတြးအာရံုေတြ သူ႕ေႀကာင့္ မွင္သက္ခ့ဲဖူးတာလည္း တခဏတာေလးတင္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ကိုေျပက အရမ္း ဂရုစိုက္တတ္တယ္။ လူတစ္ဖက္သား ထိခိုက္နစ္နာေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူး၊ မလုပ္ဘူး။ အလုပ္မွာဆိုလည္း ကိုယ့္ အထက္အရာရွိက အစ သန္႕ရွင္းေရး၀န္ထမ္းက အဆုံး အျမဲအကူအညီ ေပးေလ့ရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္ က်င္းထဲႀကပ္ထဲ ေရာက္ေနျပီဆို ကယ္တင္ရွင္ေပါ့ေလ။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို စူပါဟီးရိုး၊ စူပါမန္း ေပါ့။ ရံုးမွာ သူ႕ရဲ႕ အကူအညီေတြေႀကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ အလုပ္သင္ ၀န္ထမ္းဘ၀က စလို႕ ခု အျမဲတမ္း ၀န္ထမ္းဘ၀ထိကို ျပႆနာ ဘာတစ္ခုမွ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိခ့ဲရပါဘူး။ တစ္ခါတေလ အလုပ္မွာ စိတ္က သူ႕ဆီ ယုိင္ယုိင္ေနေတာ့ ေတြးမိတာေပါ့ေလ.. ဟယ္ေတာ့၊ ငါ့ကို စိတ္၀င္စားေနလို႕မ်ား ငါ့ တစ္ေယာက္ထဲ ကြက္ကူညီေနသလား ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းကို ကူညီတာ။ အ့ဲဒါေတြေႀကာင့္ေပါ့.. သူက ကၽြန္မရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္း စိတ္ကို ႏိုင္သြားခ့ဲတာ။

ကိုေျပက သူ႕ေႀကာင့္ လူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ သိမ္ငယ္စိတ္ မရွိေစဘူး၊ ရွိေနခ့ဲရင္လည္း သူ႕ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံျခင္းအားျဖင့္ လူတစ္ဖက္သားကို အားတက္ေစတယ္။ သူက စီးပြားေရး၊ စီမံခန္႕ခြဲမႈ ပညာတင္ မကဘူး၊ စာရင္းအင္း၊ အင္ဂ်င္နီယာ အတတ္က အစ ကၽြမ္းက်င္တယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း ကၽြန္မတို႕ Assembly Department ရဲ႕ ဂ်ာႀကီး ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ရံုးထဲတင္မက၊ စက္ရံုထဲလည္း မႀကာမႀကာ ဆင္းစစ္ေဆးရေတာ့ စက္ရံံုအလုပ္သမေတြက အစ ေႀကြရတ့ဲ လူတစ္ေယာက္ေပါ့။ မိန္းကေလးေတြ မေျပာပါနဲ႕၊ ေယာက္်ားေလး အခ်င္းခ်င္းေတာင္ အေတာ္ မနာလို ျဖစ္ရမယ့္ လူ။

ဒီအလုပ္ စ၀င္ကတည္းက သူ႕ပန္းသတင္းေတြကို ဟိုလူ႕စကား ဒီလူ႕စကားနဲ႕ ႀကားေနခ့ဲတာ။ သူနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ကၽြန္မ တစ္လေလာက္ေတာ့ ဘာသိဘာသာ ေနလာခ့ဲတာပါပဲ။ သူ႕လို ရုပ္ေခ်ာ၊ သေဘာေကာင္း၊ မေနာ ျဖဴတ့ဲ လူတစ္ေယာက္ကို စိတ္၀င္စားမိတာ သဘာ၀ပဲ၊ အ့ံႀသစရာ မရွိပါဘူးေလ.. ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ supplier ေတြဆီက စာရြက္စာတမ္းေတြ စစ္ေဆးဖို႕ သူ႕ရံုခန္းထဲ ၀င္၀င္ေနရေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းမိလာတယ္။ အ့ဲေနာက္ပိုင္း စိတ္က ေဖာက္ျပားလာတယ္။ ကၽြန္မမွာ ခ်စ္သူ မရွိေပမယ့္ သူ႕မွာ ခ်စ္သူရွိေလာက္တယ္လို႕ တထစ္ခ် ေကာက္ခ်က္ခ်ျပီး ကၽြန္မဘက္က "ေဖာက္ျပား" တယ္လို႕ သုံးႏႈန္းလိုက္တာပါ။ ကၽြန္မက တစ္ပါးသူ ပိုင္ဆိုင္ျပီးသား ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာကို လုယူလိုစိတ္ မရွိတာ အမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ ဘက္စုံ ျပည့္စုံေနတ့ဲ လူတစ္ေယာက္က မိန္းကေလးေတြ သူလိုခ်င္တိုင္း ရႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ ကၽြန္မေလ.. အ့ဲမိန္းကေလးေတြထဲက တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခ့ဲတယ္။

ေအာ္.. ပုံျပင္ရဲ႕ အစကို ျပန္သြားပါမယ္။ ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ ႏွစ္ခုလုံး တစ္ျပိဳင္တည္း ခံစားလိုက္ရတယ္ဆိုတာေလ။ အ့ဲေန႕မနက္ ရံုးတက္ေတာ့ ကိုေျပက ကၽြန္မစားပြဲေရွ႕က ျဖတ္အသြား ကၽြန္မကို စကားတစ္ခြန္း ခပ္တိုးတိုး လွမ္းေျပာတယ္။ "မျမစိမ္း၊ ေန႕လည္ ထမင္းခ်ိန္က်ရင္ lobby မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အတူတူ ထမင္း သြားစားႀကတာေပါ့" တ့ဲ။ ကၽြန္မေလ.. အ့ဲဒီစကား ႀကားလိုက္ရျပီး ရုတ္တရက္ မွင္သက္သြားမိတယ္။ အသက္ရွဴ ရပ္သြားတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေလ။ သဲကႏာၱရထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ့ဲစြာ ေလွ်ာက္သြားေနတ့ဲ ၀ိညာဥ္ခ်ဳပ္ခါနီး လူတစ္ေယာက္ စိမ္းစိမ္းလန္းလန္း အိုေအစစ္ကို ေတြ႕လိုက္ရသလိုေပါ့။ အေပ်ာ္လြန္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ပဲ ေပ်ာ္တာ။ သူ႕ပုံစံက လမ္းႀကံဳလို႕ ေျပာသြားတ့ဲပုံေတာ့ ေပါက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ေက်နပ္မိတယ္။ ကၽြန္မကို ခုေတာ့ သူ သတိထားမိလာျပီေပါ့ေလ။ ေအာ္.. အေတြးလြန္ေနတာ။ စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ကိုယ္က အႀကံပိုင္ သူေဋးႀကီးေပါ့ေလ။

ကၽြန္မ တစ္မနက္လုံး စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ခ့ဲဘူး။ သူ႕ရံုးခန္းဘက္ကိုပဲ အခြင့္ရရင္ ရသလို ႀကည့္ေနမိတယ္။ လိုက္ကာေတြနဲ႕မို႕ ဘာမွ မျမင္ရေပမယ့္ ကိုေျပကို သူ႕စားပြဲမွာ ဖိုင္ေတြနဲ႕ ရႈပ္ေနမယ့္ ပုံကို စိတ္ကူး ပုံေဖာ္မိတယ္။ ဒီအေႀကာင္း ေႏြးေႏြးတို႕ကိုေတာင္ မေျပာျပေတာ့ဘူး။ သူတို႕ေတြကလည္း ကိုေျပ႕ကို ႀကိတ္ခိုက္ေနႀကတာေလ၊ ကၽြန္မ ေျပာျပလိုက္လို႕ သူတို႕ စိတ္ထဲ ထင့္သြားမွ စိတ္ဆိုးေနႀကဦးမယ္။ အခ်ိန္ေတြကလည္း ႀကာလိုက္တာ၊ ၁၂ နာရီ ကလည္း မထိုးႏိုင္ေတာ့ဘူး။

၁၂နာရီ အတိ ကၽြန္မ lobby ထဲ ဆင္းလာခ့ဲတယ္။ အိုး.. ရံုးထဲက လူေတြ အားလုံး လိုလိုပါပဲလား။ ကၽြန္မ မႏု ကို အားလုံး ဘာထိုင္လုပ္ေနႀကတာလဲ လို႕ ကပ္ေမးေတာ့ ဂ်ာႀကီး (ကိုေျပ) က ရံုးကလူေတြအားလုံးနဲ႕ တူတူ ေန႕လည္စာ စားဖို႕ ေခၚထားလို႕ပါတ့ဲ။ ျပီးေတာ့ ကိုေျပက ဌာန ေျပာင္းရေတာ့မွာေႀကာင့္ ကိုေျပ႕ ဇနီး ကို ဒီမွာမန္ေနဂ်ာ အသစ္ခန္႕ဖို႕ အတြက္ အားလုံးနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးဖို႕ လူစုခိုင္းတ့ဲ သေဘာပါတ့ဲ။

"ဘာ! ကိုေျပ႕ ဇနီး.. ဟုတ္လား!" ကၽြန္မ ရုတ္တရက္ လႊတ္ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ေဘးက လူေတြက စကားေတြ ခပ္အုပ္အုပ္ ေျပာေနႀကလို႕ သတိမထား မိႀကပါဘူး။ ကၽြန္မ နားထဲ အူေနတယ္။ မႏု ေျပာတာေတြက အဟုတ္လား။ ၂မိနစ္ေလာက္ ျငိမ္က်သြားတယ္။ ကၽြန္မကို ျပန္လည္ လႈပ္ႏႈိးသူက ကိုေျပ႕ရဲ႕ အသံျငိမ္ျငိမ္ေပါ့ "ကဲ ကဲ.. အားလုံး ေစာင့္ေနရတာလည္း ႀကာသြားျပီ၊ ဒီမွာေလ.. ကၽြန္ေတာ့္ မဒမ္ေပါ့၊ သူ ႀကာေနတာ"။ အ့ဲဒီေနာက္ အားလုံးကို ရံုးနားက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ကိုေျပတို႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေန႕လည္စာ လိုက္ေကၽြးပါတယ္။

ကၽြန္မ စားမ၀င္ဘူး။ လည္ေခ်ာင္းထဲ အလုံးႀကီး တစ္လုံး ဆို႕ေနသလိုပဲ။ အေတာ္ႀကီးတ့ဲ အလုံး။ သာမန္ အလုံးလည္း မဟုတ္ဘူး။ ခပ္ႀကီးႀကီး ေရခဲတုံး လိုေပါ့။ ဒီတိုင္းထားရင္ အေကာင္း။ ကိုက္စားဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ့မွ ကိုက္မရမွန္း သိတယ္။ ေအးစက္ျပီး မာေတာင့္ေနတာကိုး။ ပါးေစာင္ထဲ တင္းထည့္ထားရလည္း အခက္။ ျပန္ေထြးထုတ္ဖို႕ကလည္း မသင့္ေတာ္။ အို... တစ္ေယာက္ထဲ စိတ္ထဲမွာ လြန္ဆြဲေနတာ။ လႊတ္ခ်လိုက္ရမလား... ဆုပ္ကိုင္ထားရမလား... လႊတ္ခ်လိုက္ရင္ ကြဲသြားမယ္... ေခါင္းမာမာနဲ႕ ဇြတ္ဆုပ္ကိုင္ထားရင္ ပင္ပန္းမယ္...

ရံုးဆင္းခ်ိန္ထိ ျမင္ေလသမွ် အားလုံး ရုပ္ေသပဲ။ ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္က လူေတြကလည္း မလႈပ္မယွက္နဲ႕၊ ခါတိုင္းလို စကားေျပာမေနႀကဘူး။ အမိႈက္ေကာက္တ့ဲ ကေလးလည္း ခါတိုင္းလို အမိႈက္ပုံေတြ လိုက္ႏႈိက္ရွာမေနဘူး။ ဆိုက္ကားနင္းတ့ဲ ဦးေလးႀကီးလည္း ေက်ာက္ရုပ္ႀကီးလိုပဲ။ ဓာတုေဗဒ ဘာသာရပ္မွာဆို physical change (မူလအေျခအေန ျပန္ေျပာင္းႏိုင္တ့ဲ change) နဲ႕ chemical change (မူလ အေျခအေန ျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ့တ့ဲ change) ဆိုျပီး ရွိတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ရုပ္ေသ ကားခ်ပ္ကေတာ့ physical လား chemical လား ေ၀ခြဲ မရေတာ့ပါဘူးေလ...

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Sunday, February 26, 2012

အႀကံေပးစာ ထည့္ရန္

စာေရးခ်င္သည္
သို႕ေပမင့္ အေတြးမွ်င္မ်ား ျပတ္ေတာက္ေနသည္
ေခ်ာင္ေနေသာ ပလပ္ေခါင္း က့ဲသို႕ပင္။

ေရးစရာ တပုံတပင္ရွိေသာ္ျငား
စတင္ရန္ စကားလုံး အခ်ိဳ႕ ရွာမရေသး။
အႀကံေပးႀကပါအုန္း
ဘာအေႀကာင္း စေရးရ ေကာင္းမလဲ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Thursday, February 23, 2012

ဆု

မညည္းမညဴ အလိုလိုက္သူ
အႏြံတာခံသူ
ကၽြန္မ အေအာ္ေငါက္ခံသူ
ထိုသူသည္
ကၽြန္မ၏ ဘ၀ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခု ထက္ ပိုပါေစ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

(ဂ်ဴး၏ ၀တၳဳမ်ား အေတြးထဲ လႊမ္းမိုးေနသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ကိုယ္ပိုင္ စကားလုံးမ်ား ေရးခ်မိေႀကာင္းသာ)

Tuesday, February 21, 2012

I shine with my rays

You name me whimsical,
Yes, I thrive for excitement.

You name me Miss Independent,
Yes, I am proud of the discretion.

You name me flawed,
So what, I shine with my own rays...


Kyel Kywai Chain

Sunday, February 12, 2012

ယိုင္

Hey!! U must have this!... This is your event, come on, just one shot, cheers!
ဟိုတရုတ္မ၊ က်ဳပ္ကို ဆြဲျပီး အတင္းတိုက္သည္။
လူမႈေရးအရ လက္ခံလိုက္သည္ (ေသာက္ခ်င္လို႕ မဟုတ္ဟု ဖာေထးမည္)။
ဒီေလာက္ကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး၊ ပါးပါးေလးပါ။

ေဟာ၊ ေနာက္ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္...
မင္းတို႕ကို ဒီေန႕ မူးေအာင္ မတိုက္ႏိုင္ရင္ ငါ အိမ္ျပန္မလႊတ္ဘူးကြ။
အိုေကပါ.. မမူးပါဘူးဗ်ာ၊ ရပါတယ္.. ေမာ့ျပီေနာ္။

one shot ေတြ အားလုံး ေပါင္းျပီး 4, 5 shot ေလာက္ ျဖစ္သြားတ့ဲ အခ်ိန္
music နဲ႕ အလိုလို ခုန္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။
ေကာင္မေလး RS တစ္ေယာက္က လက္လာဆြဲျပီး ခုန္ေတာ့သည္။
ခုန္ေနတုန္း မမ တစ္ေယာက္က လာခ်ီျပီး အသားကုန္လွည့္သည္၊ အပတ္ေပါင္းမ်ားစြာ။
ဟ့ဲ၊ ငါ့ေခါင္းေပၚက ဆံညွပ္ ဘယ္က်ေပ်ာက္သြားျပီလဲ.. ေဘးကလူကို ဆြဲေမးသည္။
သူ႕ကို ထိန္းထားေနာ္.. ေဘးက အစ္မတစ္ေယာက္ လွမ္းေအာ္ေနသည္။
ဒါဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းလဲ.. ဆိုျပီး ဟိုလူႀကီး လက္ႀကီး ၂ေခ်ာင္းေထာင္ျပကာ လာေမးသည္။ ၂ေခ်ာင္းေပါ့ဟ့ဲ.. ဒါေလးေတာင္ မသိဘူး။
ရီေ၀ေ၀ အဆင့္ကို ေက်ာ္ျပီး ယိုင္တိုင္တိုင္ အဆင့္ ျဖစ္လာသည္။
ခ်ားစီးသလုိေပါ့ေလ။

စိတ္ထဲ ေပ်ာ္သည္။ နတ္ျပည္ေရာက္ ေနသလိုပဲ။
လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ေပါ့ပါးေနသည္။ ဖိနပ္နဲ႕ ေျမႀကီး မထိဘူး။ စ်ာန္ရေနသလိုပဲ။
ေတြ႕သမွ် ကိုယ္နဲ႕သိေသာ လူတိုင္းကို ျပံဳးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္သည္။ ငါက သေဘာေကာင္းတယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ။
ကားလမ္းကူးတုန္း ကားတိုက္မေသတာ ကံေကာင္းသည္။ ေနာက္က လိုက္ဆြဲထိန္းေပးေနတ့ဲ သူ ရွိလို႕။
ဓာတ္တိုင္က က်ဳပ္ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းပဲ။
ဟ့ဲ၊ ငါ့ကို လိုက္မဆြဲနဲ႕၊ ငါ့ဟာငါ ေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္.. တ့ဲ။ တည့္တည့္ေတာင္ မေလွ်ာက္ႏိုင္တ့ဲလူကမ်ား။
သိတယ္မွတ္လား၊ အရက္သမား သိကၡာ ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ေလ။
ဖုန္း ဘယ္မွာလဲ.. ဖုန္း.. ေအာ္၊ မေပ်ာက္ေသးပါဘူးဟ၊ လြယ္အိတ္ထဲမွာ။

စကားမေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းမွ တရစပ္ စကားလုံးေတြ ပြင့္အံက်ေနသည္။
ေလသံက တိုးသြားလိုက္၊ က်ယ္လာလိုက္။
မာမားေရ ပါပါးေရ၊ သမီးဆီ လာခ့ဲပါ.. ဆိုျပီး ေလွ်ာက္ေအာ္ေနသည္။ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနသည္။ ငိုေနသည္။
နင္ငါ့ကို မထားခ့ဲနဲ႕ေနာ္.. ဆိုျပီး ပြစိပြစိ ေလွ်ာက္ေျပာေနျပန္သည္။
ေဟာ.. ခုပဲ ငိုျပီး ခုပဲ ရယ္ေနျပန္ျပီ။
ဒီကေလးမ.. အေတာ္ခက္တာပဲ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Friday, February 10, 2012

Angel

ယခုေန႕ရက္မ်ား အနည္းငယ္ ေမွာင္မိုက္ေနသည္။
လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလင့္ကစား အခြင့္မသာ။
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ။
ဗိုက္ထဲက တႀကဳတ္ႀကဳတ္နဲ႕ နာေနသည္။
အစာအိမ္ တစ္ခုလုံး ထုတ္ပစ္လိုက္ရ သက္သာမည္။
ကံတရားက က်ဳပ္ဘက္မွာ မရွိဟု ထင္သည္။
က်ဳပ္ Angel ေလး ကမာၻတစ္၀န္း ေတာင္ပံျဖန္႕ကာ ခရီးႏွင္ ေနပုံ ရသည္။
က်ဳပ္နားမွာ ေလာေလာဆယ္ မရွိ။
ေအးေပါ့ေလ...
က်ဳပ္ တစ္ေယာက္ထဲ အပိုင္စီးထားလို႕မွ မရတာဘဲ။
Angel မရွိေသးေသာ ကေလးေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကိုလည္း သူမ သြားေစာင့္ေရွာက္ ေပးရဦးမည္။
က်ဳပ္ ေလာဘ မႀကီးပါ။
Angel ျပန္လာမည့္ အခ်ိန္ကို ဒီဘက္ကမ္းကပဲ စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ေစာင့္ပါမည္။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, February 7, 2012

ေလာ...

ေလာ.. ေလာ.. ေလာ..

အတန္းခ်ိန္က ၈နာရီခြဲ
အိပ္ရာႏိုးခ်ိန္က ၈နာရီ
အုန္းအုန္းဒိုင္းဒုိင္းနဲ႕ အိပ္ရာေပၚက ဆင္းေျပး
မွီရာလွမ္းေကာက္ဆြဲျပီး ေက်ာင္းသို႕ ခပ္ျငိမ့္ျငိမ့္ ခ်ီတက္ရပါေရာလား။

ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ၂မိနစ္ေတာင္ ေစာေနေသး အေဟ့ေဟ့ :D

ဆရာမက ခါတိုင္းလို တက္တက္ႀကြႀကြပဲ
speaking speed က တစ္မိနစ္ကို အလုံး ၂၀၀၀ ေလာက္ ေအးေဆး ေျပာႏိုင္တယ္
သူေျပာတာ လိုက္နားေထာင္ရင္း ကိုယ္လည္း ဘယ္ chapter ေရာက္ေနမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။

ေရွ႕လိုင္းက အျမဲအတူထိုင္တ့ဲ ၀ကစ္ကစ္ ေက်ာင္းသူေလး ႏွစ္ေယာက္
တစ္ေယာက္က တရုတ္၊ တစ္ေယာက္က ကုလား
ခါတိုင္းလိုပဲ တက္တက္ႀကြႀကြ လက္ေတြေထာင္၊ ဆရာမ ေမးသမွ် ဒိုင္ခံေျဖ
ဟယ္ေတာ္.. သိလည္း သိလွပါေပ့ေတာ္
စာမရတ့ဲ ဒို႕မ်ားေတာ့ blog ေပၚေရာက္လို႕ေပါ့။

ေရွ႕ခုံက ရွပ္အကၤ်ီ ပန္းေရာင္ လက္ရွည္နဲ႕ ကိုယ္ေတာ္ေမာင္
ေနာက္တစ္လွည့္လွည့္ႀကည့္နဲ႕.. ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ မိေနတ့ဲ ငါးမႀကီး သူ႕ငါးကေလးေတြကို မထားရစ္ႏိုင္တ့ဲ အႀကည့္မ်ိဳးနဲ႕
ဘာမ်ားလဲလို႕.. ေအာ္၊ လက္စသတ္ေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕ iphone charger ငွားဖို႕ ေခ်ာင္းေနတာကိုး
ေျပာပါေတာ့လား၊ ကိုကိုရယ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း..
ခုမ်ားေတာ့ ထိုးခ့ဲရျပီ.. မ်က္ေစာင္းေတြ။ လြန္ကုန္ျပီေတာ္ေရ႕။ XD

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံ ဟိုဘက္ျခမ္းက ေက်ာင္းသူ
eye-liner ေတြ ဆိုးထားတာ တစ္လက္မေလာက္ ထူမယ္
က်ဳပ္ျဖင့္ အေ၀းကႀကည့္ေတာ့ သူ႕မ်က္လုံး မျမင္ရဘူး၊ အမည္းေရာင္ အကြက္လိုက္ႀကီးပဲ ျမင္ရတယ္။

အျမဲေနာက္က်တတ္တ့ဲ ဟိုးေထာင့္ဆုံးခုံက ေက်ာင္းသား
ခါတိုင္းလိုပဲ တာ၀န္ေက်ေက်နဲ႕ မိနစ္ ၂၀ ေနာက္က်
အေမာတေကာ ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ ရုပ္ကေလးနဲ႕ ၀င္လာေတာ့
ဆရာမကလည္း ခါတိုင္းလိုပဲ My Dear လို႕ ႏႈတ္ဆက္ပါရဲ႕။

ေဘးကထိုင္တ့ဲ တစ္ဦးတည္းေသာ မိတ္ေဆြ
ကိုယ္လည္း group-mate အျဖစ္ တာ၀န္ေက်ေက်နဲ႕
project အေႀကာင္း လာမယ့္ hostel prom အေႀကာင္း ေဆြးေႏြးမိျပန္ေရာ။

ဒီေန႕မ်ားေတာ့ Physical presence အတန္းထဲမွာ ရွိေသာ္ျငား
Mental presence ကေတာ့ အျခား ၃၊၄ ေနရာေလာက္မွာ ေရာက္ေနေလရဲ႕။
ထူးဆန္းတာ အတန္းတ၀က္ေလာက္က အ့ဲလိုေတြျဖစ္လို႕
ဆရာမလည္း goat-airing (စိတ္ေတြေလ)
ကိုယ္လည္း ေနာက္၂မိနစ္ေန အတန္းဆင္းရင္ canteen မွာ ဘာသြားစားရမယ္ဆိုတာ
စိတ္ကူးပုံေဖာ္မိျပန္ေကာ။

ခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းလိုက္တ့ဲ Law :D

(အတန္းမဆင္းမီ ၁၀မိနစ္ အလုိ အာရံုမ်ား လုံး၀ မစုစည္းႏိုင္ေတာ့၍ ယခုက့ဲသို႕ blog ေပၚ လုံးလုံး ေရာက္လာပါသည္။)

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Saturday, February 4, 2012

ဘာဘာညာညာ

က်ေနာ္ ပ်င္းသည္ (အလြန္)။ ေရခဲေရာ ေသာက္ေတာင္ ပ်င္းေသးသည္။ စာဖတ္ဖို႕ေတာ့ ေ၀းစြ။ သို႕ႏွင့္ ဖတ္ေနက် blog မ်ားမွ ေအာက္ပါ list အရွည္ႀကီးကို ကူးယူျပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ထိုင္ေရးမိပါသည္။ မ်က္စိေနာက္က၊ စိတ္မရွည္က ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူႀကပါကုန္။

WHAT WAS YOUR:

1. last beverage = ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ ေရခဲစိမ္ လက္ဖက္ရည္။

2. last phone call = ညေနတုန္းက wake-up call

3. last text message = RS team-mate ကို ပို႕ေသာ thank-you message :)

4. last song you listened to = Jay Chou's 安静

5. last time you cried = ႀကာလွျပီ။

HAVE YOU EVER:

6. dated someone twice = ေဟာဗ်ာ ဒုတ္ေကာက္.. အ့ဲလို စိတ္မျပတ္မသားႀကီးေတာ့ မရွိပါဗ်ာ..

7. been cheated on = ဘာနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေမးတာလဲေတာ့ မသိ.. အထက္တန္းတုန္းကေတာ့ ရွိဖူးတယ္

8. kissed someone & regretted it = အိမ္ေဘးက အေမႊးရွည္ ေႀကာင္ကေလး.. အေမြးေတြ ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္လို႕ :D

9. lost someone special = ခ်စ္ရေသာ အဘြားကို သတိရမိျပီ..

10.been depressed = မေန႕ကေလးတင္

11.been drunk and threw up = ဘယ္ေလာက္ ေသာက္ေသာက္ တစ္ခါမွ မမူးဖူးပါ။ ထို႕ေႀကာင့္ အန္ဖတ္လည္း မဆို႕ဖူးပါ။

LIST THREE FAVORITE COLORS:

12. အၿဖဴ

13. အနက္

14. ခရမ္း

DURING LAST YEAR (2011), HAVE YOU:

15. Made a new friend = အေဆာင္မွာ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ.. ဒါေပမယ့္ anti-social တုန္းပဲ..

16. Fallen out of love = မေသခ်ာပါ

17. Laughed until you cried = ရွိပါ့ :'D

18. Met someone who changed you = အင္း.. ရွိေလာက္တယ္

19. Found out who your true friends were = သူတို႕ သူတို႕ေတြေပါ့ :)

20. Found out someone was talking about you = ရွိပါ့.. အတန္းထဲ၊ meeting ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေႀကာင္း တရုတ္လို ေမးျမန္းေနတာ.. နားမလည္ဘူး ထင္လို႕ကိုး ဟတ္ဟတ္ :P

21. Kissed anyone on your FB friend's list = ေကာင္မေလး ဆိုရင္ေတာ့ ဟတ္ဟတ္ :D

GENERAL:

22. How many people on your FB friends list do you know in real life = တ၀က္ေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္

23. Do you have any pets = ခ်စ္စရာ သတၱ၀ါေလး ႏွစ္ေကာင္ (ရန္ကုန္ အိမ္မွာေပါ့ T_T )

24. Do you want to change your name = ေဗဒင္ဆရာကေတာ့ ေျပာင္းျပန္ေရွ႕ေနာက္ ေျပာင္းခိုင္းတယ္.. ကံဇာတာ တက္ေအာင္လို႕တ့ဲ :D

25. What did you do for your last birthday = စကၤာပူ ပတ္ေနတယ္ (ရီရတယ္.. ကၽြန္းေသးေသးေလး တစ္ပတ္ :D).. အလုပ္ခ်ိန္မို႕လို႕ ေက်ာင္းေပါင္းစုံ စာႀကည့္တိုက္ ေပါင္းစုံ ေရာက္ေနတာ

26. What time did you wake up today = ၈နာရီ.. စေနေန႕ႀကီးကို make-up class အေစာႀကီးသြားရတယ္.. make-up ေခၚမယ္ဆိုလည္း ဘာလို႕ CNY ဆိုျပီး ေက်ာင္းပိတ္ေသးလဲ.. ဟြန္း!

27. What were you doing at midnight last night = စာဖတ္စရာ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္.. တကယ္ေတာ့ Youtube မွာ သီခ်င္းရွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ ဟီးဟီး

28. Name something you CANNOT wait for = SUMMER!

29. Last time you saw your Mother = လူကေတာ့ June 2011 တုန္းက, ဓာတ္ပုံကေတာ့ last month on FB.. အသံကေတာ့ ခုနေလးတင္ ဖုန္းထဲမွာ.. :D

30. What is one thing you wish you could change about your life = ေယာက္်ားေလး ျဖစ္ခ်င္တယ္.. ဟဲဟဲ ေနာက္တာ :D

31. What are you listening to right now = ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္း playlist ထဲက အခ်စ္ရိပ္ညေန သီခ်င္း

32. Have you ever talked to a person named Tom? = ငယ္ငယ္တုန္းက Tom & Jerry ႀကည့္တုန္းကေတာ့ TV အျပင္ကေန ေႀကာင္ႀကီး Tom ကို လွမ္းလွမ္း ေအာ္ဖူးတယ္ ဟီး

33. What's getting on your nerves right now = အို.. အရာခပ္သိမ္း ေမတၱာစိတ္နဲ႕ ႀကည့္ပါတယ္ကြယ္ :P (ေလလုံး ႀကီးသြားျပီ.. လြင့္ကုန္ႀကျပီလား.. heehee)

34. Most visited webpage = www.facebook.com နဲ႕ www.kyelkywaichain.blogspot.com :D

35. Favorite place to go = အမိ ျမန္မာျပည္ (ေတာင္ပိုင္းက ကမ္းေျခေတြ ကိုႀကိဳက္သည္)

36. Nickname = အမ်ားႀကီးပဲဗ်.. မခ်ိဳ လို႕ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ.. ဘိုင္စကုပ္ထဲက မခ်ိဳ၊ သီခ်င္းေတြ ဆိုတ့ဲ မခ်ိဳ.. ေပါ့ေလ.. ဟတ္ဟတ္ဟတ္

37. (Question deleted :D)

38. Zodiac sign = လူတစ္ပိုင္း ျမင္းတစ္ပိုင္းနဲ႕ အေကာင္ႀကီး မိုးေပၚ ျမွားေထာင္ပစ္ေနတယ္

39. He or She = အမ်ားႀကီး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္.. ဟယ္ ဘာေတြ ေျပာေနမွန္း မသိဘူး၊ *S* ဆန္း ႀကီးေတာ္.. :P

40. Elementary = လူတကာ အႏိုင္လိုက္က်င့္တတ္တ့ဲ၊ ခင္မင္သူေတြေတာင္ မ်က္မုန္းက်ိဳးရတ့ဲ ကၽြန္ေတာ္ပါဗ်ား။

41. High School = ေပ်ာ္ခ့ဲ၊ ရင္ခုန္ခ့ဲရတ့ဲ အခ်ိန္ေပါ့ (အမယ္.. လာလိုက္ခ်ည္ေသး.. အဟတ္ဟတ္..)

42. College = ရန္ကုန္ ေဆးတကၠသိုလ္က ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္.. ဒီက တကၠသိုလ္ကေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားတယ္.. ေလာေလာဆယ္ေပါ့ေလ..

43. Hair color = ေမြးရာပါ နဂိုအေရာင္ - အညိဳရင့္။ လက္ရွိ အေရာင္ - အညိဳေဖ်ာ့။

44. Long or short = ဆံပင္ကို ေမးတာလားဗ် :D

45. Eye color = မွန္ထဲ သြားျပဴးႀကည့္လိုက္ဦးမယ္ ဟီး

46. Height = ဒီက မိန္းကေလး အမ်ားစုထက္ ေတာ့ မဆိုစေလာက္ေလး ရွည္တယ္ ေျပာရမယ္ (ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး.. အမွတ္ယူႀကည့္တာ.. ဟဲဟဲ)

47. Do you have a crush on someone? = ရွိပါ့.. အထက္တန္းတုန္းက

48. What do you like about yourself? = စိတ္ကူးေပါက္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္တတ္ေသာ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနတတ္ေသာ စရိုက္။

49. Piercings = နားေပါက္ ေတာင္ မရွိပါ (မိန္းမ ဆန္လိုက္ပုံမ်ား.. ငါေနာ္) ဟိုတေလာကေတာ့ resident တစ္ေယာက္က ခင္လို႕ ဆိုျပီး က်ဳပ္အတြက္ India က နားကပ္ေလးေတြ လက္ေဆာင္လာေပးတယ္၊ နားေပါက္ မရွိမွန္း မသိဘဲနဲ႕ XD အ့ဲနားကပ္ေလးေတြ ၀တ္ခ်င္လို႕ နားသြားေဖာက္လိုက္ရ ေကာင္းမလား မသိ။

50. Tattoos = စိတ္ကူး မရွိေပမယ့္ လိုခ်င္ပါသည္

51. Righty or lefty = ဘယ္လက္ရံုး ညာလက္ရံုး ရွိလား ေမးတာလားဟင္.. ေနာက္တာ.. ညာသန္ပါဗ်ား

FIRSTS :

52. First surgery = မရွိပါ

53. First piercing = နားေပါက္ေတာင္ မရွိပါဘူးဆိုမွ.. ငါေနာ္.. ဟြင္းဟြင္း

54. First best friend = အဖြားအိမ္က ေႀကာင္မႀကီး

55. First sport you joined = ေရကူး။ ပထမဆုံး ေရထဲ စဆင္းတ့ဲ ေန႕မွာပဲ ေရနစ္ ျပီး ေသမလို ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱိအရွိလြန္သြားတာ။ ကံသီေပလို႕ ကံသီေပလို႕။

56. First vacation = ၃ႏွစ္ အရြယ္ ေလာက္တုန္းက သာယာ၀တီ၊ သုံးဆယ္ ဘက္။

57. First pair of Sneakers = ဒီမွာ.. ကၽြန္မက lady shoes ပဲ စီးတယ္ရွင့္.. ဟဲဟဲဟဲ :P

58. First Crush = 言承旭 ရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ နားေထာင္တိုင္း မ်က္ရည္က်ေအာင္ လုပ္ခ့ဲေသာသူ။

59. First girlfriend/boyfriend = သိခ်င္ လာေမး။

RIGHT NOW:

60. Eating = ဘာမွ ထပ္မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကုလားစာ စား ေကာင္းလြန္းလို႕ တစ္ေဗြထဲ ထိုင္ဆြဲပလိုက္တာ :D

61. Drinking = H20 :P

62. Listening to = အေပၚမွာ ေျပာျပီးျပီ

63. Waiting for = ေစာင့္ရတာ ပင္ပန္းတယ္။ မေစာင့္ဘူး ဒါပဲ။

YOUR FUTURE :

64. Want kids? = ကေလး ေတြဆို အျမင္ကတ္တာ မ်ားလြန္းလို႕ မစဥ္းစားရဲဘူး။ ေတာ္ႀကာ ဟင္းအိုးထဲထည့္ ခ်က္စားမိလိုက္မွ ဒုတ္ေကာက္ ျဖစ္ကုန္မယ္။ :D

65. Get Married? = တစ္ေယာက္ထဲ ေနရတ့ဲ ဘ၀က ပိုျပီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္ ကင္းမယ္၊ အပူအပင္ ကင္းမယ္။

66. Career? = ျဖစ္ခ်င္တာက စာေရးဆရာ၊ ႀကိဳးစားေနမိတာက စီးပြားေရး ပညာရွင္၊ ျဖစ္ေစခ်င္ႀကတာက ဆရာ၀န္၊ ခု ျဖစ္ေနတာက kay-po တစ္ျဖစ္လဲ blogger :D

WHAT IS YOUR STAND:

67. Lips or eyes = မ်က္လုံးဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ တံခါးေပါက္ပါ။ အ့ဲဒီ တံခါးေပါက္ကို ပိတ္ပစ္တာကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္း အစုံေပါ့။ (အလ့ဲ :P)

68. Hugs or kisses = ငါ ပင္ပန္းေနခ်ိန္မွာ ဖက္ထားေပးပါ။ ငါဟာ နင့္အတြက္ဆိုတာ ေသခ်ာတ့ဲတစ္ေန႕ ငါ့နဖူးေပၚမွာ ခပ္ဖြဖြ အနမ္းေလး ေပးပါ။ (အလ့ဲလ့ဲ :P)

69. Shorter or taller = လူတစ္ကိုယ္ အႀကိဳက္တစ္မ်ိဳး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အရပ္ျမင့္တာကို ႀကိဳက္တယ္။

70. Older or Younger = ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ပိုႀကီးျပီး ဥာဏ္ရည္အရ သာလြန္တ့ဲသူ၊ အားကိုးရမယ့္ သူကို လိုခ်င္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ခ်င္တာကေတာ့ စိတ္ပ်ိဳ ကိုယ္ႏု ေပါ့ေလ။

71. Romantic or spontaneous = Romannnnnnnnntik!

72. Nice stomach or nice arms = ဟဲဟဲ ၂ ခုလုံး လိုခ်င္တယ္ဆို ေစ်းဆစ္ရာမ်ား ေရာက္ေနမလား..

73. Sensitive or loud = ကိုယ္ကေတာ့ sensitive ထဲမွာ ပါတယ္။ loud ေတာ့ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ reserved တယ္လို႕ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္။

74. Hook-up or relationship = သိခ်င္လာေမး ဒါပဲ! XD

75. Trouble maker or hesitant = none :)

HAVE YOU EVER :

76. Kissed a stranger = ဘာေျပာတယ္.. XD

77. Drank hard liquor = လူမႈေရးအရ နည္းနည္းပါးပါး ပါဗ်ာ :D

78. Lost glasses/contacts = မ်က္မွန္ နဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ အလြန္ စည္းကမ္းႀကီးတယ္။ မ်က္မွန္ မ်က္ကပ္မွန္ေတြ သာ အမ်ားႀကီး ရွိမယ္၊ ေပ်ာက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ဘူး။

79. Sex on first date = ဘာေျပာလိုက္ဒယ္?!?!?!?

80. Broke someone's heart = အ့ဲလိုႀကီးေတာ့ မရက္စက္တတ္ပါ။

81. Had your own heart broken = ဟိုးတုန္းကေတာ့ အရူးလိုလို အေပါလိုလိုေပါ့။ တကယ္ေတာ့ တစ္ခါမွ အသည္း မကြဲဖူးပါဘူး။ ခြဲလည္း မခြဲဖူးေပါင္ေတာ္ :D

82. Been arrested = ဆရာမ ႀကိမ္လုံးစာ ေတာ့ မိဖူးတယ္။ ပလက္တီနမ္ လက္ေကာက္ကို ေမးတာဆိုရင္ေတာ့ ရာဇ၀တ္သား မဟုတ္ရပါဗ်ား။

83. Turned someone down = :(

84. Cried when someone died = :"(

85. Fallen for a friend = မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း ဆုိရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ :D

DO YOU BELIEVE IN:

86. Yourself = အေကာင္းဆုံး မဟုတ္သည့္တိုင္ မဆိုးဘူးလို႕ ထင္တာပဲ။ ေရာင့္ရဲတတ္စိတ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားမလို အားမရ ျဖစ္ေစတယ္။

87. Miracles = ကိုယ္ေတြ႕။

88. Love at first sight = မယုံဘူး။

89. Heaven = ေကာင္းကင္မွာ စိတ္လိုလက္ရ ပ်ံသန္းေနတ့ဲ ငွက္ငယ္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဘာမွလည္း မဆိုင္ဘူးေနာ္ :D

90. Santa Claus = Christian မဟုတ္၍ ဤအစြဲ မရွိပါ။

91. Kiss on the first date = ဒါေတာ့ မလုပ္ဖူးဘူးဗ် :D

92. Aliens= ညတုန္းကေတာ့ အိပ္မက္ထဲမွာ ေတြ႕လိုက္သလိုပဲ :D

blog မွာ စာေရးရတာ ၀ါသနာပါလုိ႕ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ေရးမိတာပါ။ စိတ္၀င္စားရင္၊ စိတ္ကူးေပါက္ရင္လည္း ဒီက ကူးယူျပီး ေရးႏိုင္တယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့ share ဗ် ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္လို အပ်င္းထူျပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းခ်င္ရင္ေပါ့။ ေကာင္းေသာေန႕ေလး ျဖစ္ပါေစဗ်ား။ :)

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Friday, February 3, 2012

3 February 2012

ဒီဘက္စြန္း

ဒီမနက္က ေက်ာင္းသူေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ consultation ရွိခ့ဲတယ္။ Prof ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကိုယ့္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ academic details ကို access ရွိတယ္ေလ။ သူမရဲ႕ performance ေတြက အေတာ္ အားနည္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ major ဘာသာေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ အမွတ္ေတြက အားရစရာ မရွိဘူး။

သူ ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စကားစေပးရတယ္။ ဘာ Problem ေတြ ရွိသလဲ၊ ဘာလို႕ စာဘက္မွာ အားနည္းေနတာလို႕ ထင္လဲ၊ ဘာညာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ သူ႕ details ကို ကၽြန္ေတာ္ သိျပီးသားပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က သူ႕ကို အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနသေလာက္ သူကေတာ့ ခပ္ ေအးေအး ေဆးေဆး သမား၊ စကားေျပာရင္ ျပံဳးျပံဳးျပံဳးျပံဳးနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ "ဟ့ဲ၊ နင္ စာကို လိုခ်င္စိတ္မရွိဘူးလား။ နင္ ဒီေလာက္ေတာင္မွအျဖစ္မရွိဘူးလား" လို႕ ေအာ္ေမးလိုက္မိတယ္။ သူကေတာ့ ေလသံ ခပ္ျငိမ္ျငိမ္ တိုးတိုးနဲ႕ပဲ သူ႕ အခက္အခဲ ေတြ၊ သူ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကို ေျပာျပေနတယ္။

CCA ဘက္မွာ Commitment ေတြ မ်ားေနလို႕ ခုလက္ရွိမွာ စာဘက္ကို သိပ္ အခ်ိန္မေပး ႏိုင္ေႀကာင္း၊ Time management crisis ျဖစ္ေနေႀကာင္း၊ CCA ကို ေလွ်ာ့ပစ္လို႕ မျဖစ္ႏိုင္တ့ဲ အတြက္ စာကို တစ္ဘာသာ ေလွ်ာ့ယူခ်င္ေႀကာင္း ေျပာျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီက အႀကံဥာဏ္ေတြ ေတာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ခပ္ျပတ္ျပတ္ဘဲ ျပန္ေျပာလိုက္မိပါတယ္။ "ငါ့ အတန္းကို အျပည့္အ၀ concentration မေပးႏိုင္တ့ဲ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ကို ငါ ကူညီဖို႕ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ နင္ ဘာလိုခ်င္တယ္၊ ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတာ စိတ္ဆုံးျဖတ္ျပီးမွ ငါ့ဆီ ျပန္လာခ့ဲ။ ကူညီေပးဖို႕ အသင့္ပဲ"။ သူမက "ဟုတ္က့ဲ၊ ကၽြန္မ ဆုံးျဖတ္ျပီးရင္ prof ကို အေႀကာင္းျပန္ပါ့မယ္" ဟု ေျဖ သြားခ့ဲတယ္။

မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ စကားေတြေျပာျပီး သူမ ျပန္သြားခ့ဲတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီကေလးမ မလြယ္ဘူး၊ ေအးသေလာက္ အေတာ္ ေခါင္းမာမယ့္ ပုံပဲ ဟု ေတြးမိသည္။ ခဏေန အတန္းကို သူမ လာတက္၊ မတက္ ႀကည့္ႀကတာေပါ့ေလ။ သူမ ေကာင္းဖို႕ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေစတနာနဲ႕ ေျပာရာကေန ေလသံ မာသြားခ့ဲေကာင္းတယ္။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းမွာ အမွတ္ေကာင္းေကာင္း မရရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အလုပ္ရွာတ့ဲအခါ အခက္ေတြ႕မယ္ ဆိုတာ နင္မသိဘူးလား လို႕ ေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္တယ္။ အခုေခတ္ ေက်ာင္းသားေတြ တကယ္ကို အားမရစရာပဲ။

တကယ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ထင္ထားသလို သူမ အတန္းကို မလာခ့ဲပါဘူး။ သူမ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္လည္ ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႕၊ self-reflect လုပ္ႏိုင္ဖို႕ပဲ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

ဟိုဘက္စြန္း

ဒီမနက္က ကၽြန္မ professor တစ္ေယာက္ႏွင့္ consultation သြားခ့ဲတယ္။ voluntary ပါ၊ compulsory မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မက လက္ရွိ စာနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အခက္အခဲေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပျပီး အႀကံဥာဏ္ေတြ ေတာင္းခ်င္တာ။ Prof မို႕လို႕ အားကိုးစိတ္ ၀င္မိတာလည္း ပါပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ Prof က စကားေျပာ အလြန္ျပတ္ျပီး ေႀကာက္စရာ ေကာင္းေနတယ္။ ကၽြန္မလို ေခါင္းမာတ့ဲ လူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ခပ္မာမာ ေလသံေတြေႀကာင့္ ဘာအႀကံဥာဏ္ ေပးေပး လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႕ ထင္မိတာေပါ့။

Prof က ကၽြန္မရဲ႕ academic details အားနည္းတာ ေတြကို သိေနတယ္။ အို.. Prof ပဲ၊ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြ သိတာ ထူးဆန္းလို႕လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မကေတာ့ အေရထူတယ္၊ မရွက္တတ္ေပါင္။ သူမသိလည္း ကၽြန္မက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပဖို႕ ျပင္ဆင္ျပီးသား။ ကၽြန္မဆိုတ့ဲ လူက အေပၚယံ ေအးသေလာက္ စိတ္မာတယ္၊ စိတ္ျပတ္တယ္ေလ။ ကၽြန္မအတြက္ activities ေတြကို ေလွ်ာ့ပစ္ဖို႕ လုံး၀ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀မွာ ကၽြန္မ လုပ္ခ်င္တ့ဲ အလုပ္ေတြ လုပ္ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေနမယ္ လို႕ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။ MC က ကၽြန္မရဲ႕ the other half ပဲ။ ဘယ္လိုမွ လက္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး။

Prof နဲ႕ စကားေျပာေနရတ့ဲ မိနစ္ ၂၀ေလး အတြင္းမွာ ကၽြန္မ အေတာ္ကို သိမ္ငယ္စိတ္ ၀င္ခ့ဲတယ္။ ေက်ာင္းစာဘက္မွာ ကၽြန္မ အစြမ္းကုန္ မႀကိဳးစားခ့ဲဘူး ဆိုတာ ၀န္ခံပါတယ္။ ျဖစ္သင့္သေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ထြန္းခ့ဲတာပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မကို အေျခခံ မခိုင္ဘူးလို႕ ေျပာတာေတာ့ သိပ္ဘ၀င္ မက်ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါအမွန္တရားပဲ မို႕လို႕ လက္ေတာ့ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ေလသံမာႀကီးနဲ႕ မ်က္လုံးႀကီးျပဴး စိုက္ႀကည့္ျပီး ေျပာေနေတာ့ လန္႕သြားတယ္။ လန္႕သြားတယ္ဆိုတာ ငါက သူေျပာသလို အ့ဲေလာက္ႀကီးထိ ဆိုးရြားေနျပီလား၊ ဒါဆို ငါဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ရမွာလဲ၊ ဗီြဒီယိုေခြေတြ ေနာက္ျပန္ရစ္သလို ပထမႏွစ္ကို အခ်ိန္ေတြ ေနာက္ျပန္ဆြဲျပီး အေျခခံေတြ ျပန္သြားသင္ရမွာလား၊ ငါဘာဆက္လုပ္ရေတာ့မွာတုန္း.. ဆုိျပီး ေလွ်ာက္ေတြးျပီး လန္႕ေနတာ။

ဒီ Prof ကလည္း ဘယ္လိုႀကီးလဲ။ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ အားနည္းေနတာ၊ အကူအညီ လိုေနတာ ျမင္ရဲ႕သားနဲ႕ မသိေက်းကၽြန္ျပဳျပီး သူ႕အားနည္းခ်က္ေတြကိုပဲ နင္းေခ်ပစ္ေနသလား၊ ေရနစ္သူ ၀ါးကူထိုးေနသလား လို႕ မွားမွားယြင္းယြင္း ေတြးမိပါေသးတယ္။ ကၽြန္မ စိတ္ထဲ ဆရာသမား တစ္ဦးကို တကယ္ မေနာကံနဲ႕ ပစ္မွားမိခ့ဲျပီ။ အခုပဲ ကန္ေတာ့ျပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆရာရယ္။ ကၽြန္မကို ေကာင္းေစခ်င္တ့ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ အရွိကို အရွိအတိုင္း ေျပာေနတယ္ဆိုတာလည္း ရိပ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုတ္တရက္ႀကီး အ့ဲလို ႀကံဳလိုက္ရတာေတာ့ လည္ေခ်ာင္းထဲ ဂလု ဆို အလုံးႀကီး တစ္လုံး ဆို႕တက္လာတာေပါ့။

တကယ္တမ္းေတာ့ career ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ခင္းတ့ဲ ကိုယ္တိုင္ ေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းေႀကာင္းတစ္ခုပါပဲ။ အ့ဲလို ေလွ်ာက္တ့ဲအခါ တစ္ခါတရံ conflicts ေတြ၊ constraints ေတြ ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႕ မိဘ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ support လိုတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း balance ေကာင္းေကာင္း လုပ္တတ္ရမယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္၊ ညာလုပ္ရမယ္လို႕ ပုံေသကားခ်ပ္ ဇယားႀကီး ခ်ျပျပီး လာခိုင္းစရာ မလိုပါဘူး။ လူႀကီးနဲ႕ လူငယ္ႀကား ပဋိပကၡ ဆိုတာေတာ့ ဒီလိုပဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ နားလည္ေပးဖို႕ ဆိုတာ ခက္ခဲေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။

Consultation ျပီးေတာ့ ဒီ အတန္းကို drop ဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ Prof ကေတာ့ အကူအညီလိုရင္ အခ်ိန္မေရြး လာခ့ဲပါလို႕ မွာပါတယ္။ ခုေတာ့ သူ႕ဆို လူက ေတာ္ေတာ့္ကို ရွိန္ေနပါျပီ။ တစ္ေန႕လုံးလည္း လူက ေနလို႕ မေကာင္းပါဘူး။ အစာမေႀက ျဖစ္သလို၊ ရင္ျပည့္သလို ႀကီး။ အသက္ရွဴလည္း မ၀ဘူး။ ႀကည့္ရတာ stomach ထဲ butterfly ေတြ အေတာ္မ်ားသြားတယ္နဲ႕ တူတယ္။ anxiety ေပါ့ေလ။ ဟာဒယ ရႊင္ေဆးမ်ားရွိရင္ milo နဲ႕ ေမွ်ာခ် ေသာက္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ပါ။ ဒီေန႕ ကေတာ့ အမွတ္ရစရာ Friday ပါပဲ။ ေရွ႕လာမယ့္ အပတ္ေတြမွာေတာ့ No more Friday class!!! :D

(ဒီ post မွာ controversial issue အခ်ိဳ႕ ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ university life နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ႏွစ္ဖက္ အျမင္ေပါ့။ စာဖတ္သူ ထင္ျမင္ရာကိုလည္း share သြားႏိုင္ပါတယ္။)

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ :)

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Thursday, February 2, 2012

အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး ထံမွ...

မာသည္ - စိတ္ဓာတ္
ခက္ထန္သည္ - အမုန္း
မုန္းသည္ - လူလိမ္
က်ိန္ဆိုသည္ - သစၥာ
ဖာေထးသည္ - ႏွလုံးသား
မွားယြင္းသည္ - သံေယာဇဥ္...

ဤသည္ကား အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး၏ ရင္တြင္းျဖစ္ တည္း။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, January 31, 2012

အေျဖ ရွာေပးပါ

စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားသည္။
အာရံုေတြ မ်ားသည္။
စိတ္ရႈပ္စရာ မ်ားသည္။
ပြဲေတြ မ်ားသည္။
လုပ္စရာေတြ မ်ားသည္။
အခ်ိန္ကေတာ့ နည္းသည္။

လုပ္တိုင္းလည္း ရခ်င္မွ ရသည္။
Priority ေတြ မွားယြင္းေနသည္။
ျပင္ဆင္ဖို႕ ဘယ္ကမွ အစရွာမရ။
Cheerful personality ေပ်ာက္သြားျပီ။

ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ။ ကူညီပါ...

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Wednesday, January 25, 2012

Project Metta 2010

ဒီပို႕စ္ေလးကေတာ့ ွSMUMC က ႏွစ္စဥ္ လုပ္တ့ဲ Overseas Community Service Project (OCSP) အေႀကာင္းပါ။ SMU မွာ ေက်ာင္းသားတိုင္း Community Project တစ္ခု အနည္းဆုံး မလုပ္မေန လုပ္ရပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ နာရီ ၈၀ ပါ။ Local သို႕မဟုတ္ Overseas ႀကိဳက္ရာ လုပ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ၂မ်ိဳးလုံး လုပ္ခ်င္လည္း ရပါတယ္။ အ့ဲေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ရွိတ့ဲ Club အမ်ားစုက OCSP ေတြ organize ႀကတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ Korea, Vietnam, Philippines Club စတာေတြက သူတို႕ ႏိုင္ငံေတြမွာ ျပန္ျပီး OCSP လုပ္ႀကတယ္ေပါ့။

SMUMC အေနနဲ႕ကေတာ့ ပထမဆုံး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ OCSP (Project Metta) ကို ျပီးခ့ဲတ့ဲ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၀ တုန္းက ရန္ကုန္တုိင္း ေထာက္ႀကံ႕ျမိဳ႕၊ ႏြယ္ေခြေက်းရြာက ေမတၲာနႏၵ မိဘမ့ဲကေလးမ်ား စာသင္ေက်ာင္း မွာ လုပ္ခ့ဲပါတယ္။ အဖြဲ႕၀င္ ေက်ာင္းသားစုစုေပါင္း ၂၈ ေယာက္ သြားျပီး လုပ္အားေပးခ့ဲႀကပါတယ္။ Project အစအဆုံး ၂ပတ္ ႀကာပါတယ္။

Beneficiary က ေတာရြာမွာ ေနႀကတ့ဲ မိသားစုေတြဆိုေတာ့ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ပညာေပး က႑အေနနဲ႕ ယင္လုံအိမ္သာအသုံးျပဳျခင္း၊ လက္စင္စင္ေဆးျခင္း၊ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ကာကြယ္တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါ မျပန္႕ပြားေရး စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ programme အေနနဲ႕ အဂၤလိပ္စာ သင္ခန္းစာေလးေတြ ကို ေပ်ာ္ျမဴးဖြယ္ သီခ်င္းေလးေတြနဲ႕ သင္ေပးပါတယ္။ ဗဟုသုတ ဆိုင္ရာ သင္ခန္းစာ အေနနဲ႕ Do you know? ဆိုတ့ဲ programme ေလး တစ္ခု ထည့္ေပးထားပါေသးတယ္။ ေတာရြာေဒသ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ ၀င္ေငြ ရွာေဖြႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ အခ်ဳပ္အလုပ္၊ origami စတ့ဲ လက္မႈပညာ သင္ခန္းစာေလးေတြလည္ ပါ၀င္ပါေသးတယ္။ ေရွ႕ဆက္ sustainability အေနနဲ႕ ကေလးေတြ အတြက္ SMUMC က ရန္ပုံေငြေတြ စုေဆာင္းျပီး စာႀကည့္တိုက္ေလး တစ္ခု စတင္ တည္ေထာင္ေပးခ့ဲပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ပညာေပးရယ္၊ စာႀကည့္တိုက္ တည္ေထာင္ေရး ရယ္မွာ ပါ၀င္ လုပ္အားေပးခ့ဲပါတယ္။

၂၀၁၁ ဒီဇင္ဘာ တုန္းက ဒုတိယအႀကိမ္ လုပ္ခ့ဲတ့ဲ OCSP ကေတာ့ ေတာင္ႀကီးက မိဘမ့ဲ ေဂဟာတစ္ခုမွာ လုပ္ခ့ဲတာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ immigration အနည္းငယ္ ေခ်ာင္ခ်ိလာတ့ဲ အတြက္ ႏိုင္ငံျခားသား ၁၀ ေယာက္ခန္႕ကို ေခၚေဆာင္သြားႏိုင္ခ့ဲပါတယ္။ အ့ဲဒီခရီးကိုေတာ့ ဒီမွာ လုပ္စရာေတြ က်န္ေနေသးတ့ဲအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ မပါ၀င္ႏိုင္ခ့ဲပါဘူး။ သြားႀကတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာတာကေတာ့ မႏွစ္က project လိုပဲ အလြန္ကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္တ့ဲ။ ကေလးေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ႀကသလို ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ေမာပန္းေနတ့ဲ ႀကားထဲ ျပံဳးႏိုင္ႀကပါတယ္။ ပီတိကိုစား အားရွိ ဆိုသလိုေပါ့။

ခုလာမယ့္ 2012 project metta ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ လိုက္ျဖစ္မွာပါ။ 2010, 2011 တုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ member အျဖစ္နဲ႕သာပဲ Project ကို support လုပ္ခ့ဲတာေပါ့။ အခု လာမယ့္ 2012 ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ organizing committee ထဲမွာ ပါ၀င္ေနျပီ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ အေတာ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားမိပါတယ္။ ေငြေႀကး ရန္ပုံေငြ စုေဆာင္းေရး အပိုင္းေရာ၊ project execution အပိုင္းကိုပါ တကယ္ စိတ္ပူေနမိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘယ္ေဒသကို သြားေရာက္ျဖစ္မယ္ ဆိုတာေတာ့ confirm မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ကူညီလက္ကမ္းမႈကို အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတ့ဲ ေဒသေတြကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သြားမွာပါ။ စာဖတ္သူမ်ား အေနနဲ႕ တစ္တတ္တစ္အား ရန္ပုံေငြ လွဴဒါန္းလိုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ jcahyo2vl@gmail.com သို႕ email ပို႕ ဆက္သြယ္ႏိုင္လိုက္ပါေနာ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

:)

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, January 24, 2012

သာမန္မဟုတ္ေသာ သာမန္ႏွစ္သစ္ကူး

CNY eve က ဒီမွာ ရွိတ့ဲ တစ္၀မ္းကြဲ ေမာင္ႏွမေတြ မိသားစု အိမ္ကို အလည္သြားပါတယ္။ ရန္ကုန္က ညီမေလး တစ္၀မ္းကြဲရဲ႕ ဦးေလး မိသားစုလည္း ဒီကို ေရာက္ေနတယ္။ ကၽြန္မနဲ႕ အတန္ငယ္ အမ်ိဳးေ၀းေတာ့ အဆက္အသြယ္ေတာ့ မရွိပါဘူး။ သို႕ေပမယ့္ စကၤာပူေရာက္ေနတယ္ ႀကားေတာ့ သြားေတြ႕တာေပါ့။ ကၽြန္မက သာမန္ အလည္လာတယ္ ထင္တာ။ ေနာက္မွ ဒီမွာ ဆီးက်ိတ္ လာခြဲတာလို႕ အစ္မဆီက သိရပါတယ္။ ေအာ္.. ရိုးရိုး Minor operation ေလာက္ပဲလို႕ ထင္တာ။ ေနာက္မွ ဆရာ၀န္ဆီက diagnosis result ကိုႀကားလိုက္ရတာ ကင္ဆာက်ိတ္တ့ဲ။

ဦးေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ႀကည့္ရတာ အရင္ကလို ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရွိပါဘူး။ သူဟာ အင္မတန္ ေပ်ာ္တတ္တ့ဲ လူပါ။ အရင္ကလည္း စကၤာပူ လာလည္ေနက်။ လာရင္လည္း တစ္ေနကုန္ လႊတ္ ေလွ်ာက္လည္ေနေတာ့တာ။ ခုလည္း သူ႕ေရာဂါ အေႀကာင္း သိရေတာ့ သူ႕ခမ်ာ မရႊင္မလန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ေန႕ကမွ ကင္ဆာေဆး တစ္လုံး သြင္းထားေလရဲ႕။ ေဆးအရွိန္ေႀကာင့္ လူက အေတာ္ကို ခံရပါတယ္။ ဆံပင္ေတြ ဘာေတြ မကၽြတ္ေသးေပမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္ ယိုင္ေနပါတယ္။ အသက္လည္း အ့ဲေလာက္ မႀကီးေသးပါဘူး။ ၅၈ ႏွစ္ေလာက္သာ ရွိပါေသးတယ္။ သမီးအငယ္ဆုံးေလးဆိုရင္ ခုမွ အထက္တန္း တက္မွာပါ။ CNY eve အေဒၚအိမ္ ေရာက္သြားတ့ဲ ကၽြန္မ အ့ဲဦးေလး မိသားစုနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရျပီး အေတာ္ကို စိတ္ထဲ မေကာင္းပါဘူး။ ဦးေလးရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးက စကားေတြ ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြ က်ေနတယ္။ ေသျခင္း ရွင္ျခင္းကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိေတာ့တ့ဲ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ကာယကံရွင္ထက္ သူ႕ရဲ႕ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ပိုျပီး ထိခုိက္ႀကရတယ္ ဆိုတာ သိလုိက္ရပါတယ္။

ကင္ဆာက ေနာက္ဆုံး အဆင့္ ၄ ေရာက္ေနပါျပီ။ ကနဦး အဆင့္ကသာ ႀကိဳသိခ့ဲမယ္ ဆိုရင္ အျမစ္ျပတ္ ေပ်ာက္ေအာင္ ကုသလို႕ ရႏိုင္ေျခ ရွိပါတယ္၊ အေစာပိုင္း ေဆးစစ္တုန္းက ကင္ဆာ အေျဖမေပၚခ့ဲတာ ကိုယ္တြင္း ဇီ၀ေျပာင္းလဲမႈ ေတြေႀကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႕ အစ္ကို ဆရာ၀န္ တစ္ဦးက ေျပာျပပါတယ္။ ခုလက္ရွိ အေျခအေနကေတာ့ ေနာက္ဆုံး ရလဒ္ကို ႀကိဳသိေနရက္နဲ႕ ေရွ႕ဆက္ႀကရမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးပါပဲ။ လူနာ ကိုယ္တိုင္ေရာ သူ႕မိသားစုပါ အားေလ်ာ့ ကုန္ႀကပါျပီ။ ရန္ကုန္မွာ က်န္ေနခ့ဲတဲ့ သမီးငယ္ သားငယ္ေတြ ဒီသတင္းကို မသိႀကေသးပါဘူး။ ဦးေလးနဲ႕ အေဒၚက ေနာက္မွ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာျပေတာ့မယ္လို႕ ေတြးထားပါတယ္တ့ဲ။

ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္ မဂၤလာယူေနႀကတ့ဲ အခ်ိန္မွာ ဒီလို နမိတ္မရွိ နမာမရွိ အေႀကာင္းေတြ ဘာလို႕ေရးေနတာလဲလို႕ ေမးခ်င္သူမ်ားအတြက္ ဆရာေတာ္တစ္ဦး ျမြက္ႀကားခ့ဲတ့ဲ စကားေလးကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ (ဘယ္ဆရာေတာ္လဲေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ပါ။ အရွင္ ဆႏၵာဓိက လို႕ ထင္တာပဲ။ စကားလုံး အတိအက် မမွတ္မိေတာ့လို႕ အဓိပၸာယ္တူရံု ေျပာျပပါရေစ။) "လူေတြဟာ ေသျခင္းတရားကို အင္မတန္ ေႀကာက္စရာ ေကာင္းတ့ဲ အ,မဂၤလာ အရာႀကီး တစ္ခုလို႕ သတ္မွတ္ထားႀကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေသျခင္းတရားကို ရႈျမင္ျခင္းဆိုတာ အလြန္ မဂၤလာရွိတ့ဲ လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္။ လူတိုင္း ခုေနမ်ား၊ မနက္ျဖန္မ်ား ငါေသသြားခ့ဲရင္ ဆိုတ့ဲ အေတြးမ်ိဳး ေတြးရမွာ အင္မတန္ ေႀကာက္တတ္ႀကတယ္။ ဒါဟာ မွားယြင္းတ့ဲ ယူဆခ်က္ပဲ။ ေသဆုံးျခင္းကို မ်က္ေမွာက္မျပဳတ့ဲေန႕ဟာ မဂၤလာမရွိတ့ဲေန႕ပဲ" တ့ဲ။ ဆရာေတာ္က အေႀကာင္းျပခ်က္ ခိုင္ခိုင္လုံလုံနဲ႕ ဒီအဆိုကို တင္ျပသြားတာပါ။ ကၽြန္မအေနနဲ႕ ေသျခင္းတရားနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာ opinion မွေတာ့ မရွိပါဘူး။ အဘိုးေတြ အဘြားေတြလို အယူသီးတာ၊ extreme ျဖစ္တာမ်ိဳး မရွိဘူးလို႕ ေျပာတာပါ။ ကဲ.. ဒါေတြထားပါေလ။

မဆီမဆိုင္ အေဖနဲ႕ အေမကို သြားသတိရမိျပန္ပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဆီးခ်ိဳ၊ ေသြးတိုး ဘာမွ မရွိႀကေပမယ့္ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ က်န္းမာတယ္လို႕ေတာ့ မဆိုႏိုင္ဘူး။ အေဖက ေဆးလိပ္အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ သူ ၁၀ တန္း အရြယ္ေလာက္ထဲက ေသာက္ခ့ဲတာ ခု ကၽြန္မ ပထမႏွစ္ တက္မွပဲ ေဆးလိပ္ျပတ္ေတာ့တယ္။ အရင္ကဆို ကြမ္းပါ စားတာ။ ကၽြန္မ ငယ္ငယ္က အေဖ့ကို ေမးဖူးတယ္။ "ကြမ္းနဲ႕ သမီး ဘယ္သူ႕ကို ပိုခ်စ္လဲ" ဆိုျပီး ေမးေတာ့ ေနာက္ပိုင္း ကြမ္း ျပတ္သြားေတာ့တာပဲ။ ေဟာ.. ေဆးလိပ္က်ေတာ့ အ့ဲလို ေမးလို႕ မရေတာ့ဘူး။ "ေဆးလိပ္နဲ႕ သမီး ဘယ္သူ႕ ပိုခ်စ္လဲ" ဆိုေတာ့ ေဆးလိပ္တ့ဲ၊ ေကာင္းေရာ။ ကၽြန္မက ေဆးလိပ္ေသာက္တ့ဲ လူဆို အရမ္းမုန္းတာ၊ အေဖလည္း သိတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ပဲ၊ ေဆးလိပ္ မေကာင္းေႀကာင္း သိတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ မျပတ္ႏိုင္ခ့ဲဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ေဆးလိပ္အရမ္းႀကိဳက္တ့ဲ ဦးေလးတစ္ေယာက္ အဆုတ္ကင္ဆာနဲ႕ ဆုံးပါးသြားေတာ့မွ အေဖလည္း အေတာ္တရားက်သြားတယ္နဲ႕ တူပါတယ္၊ ေဆးလိပ္ျပတ္သြားေတာ့တယ္။ ကၽြန္မက အေဖ့ကို ပီကယ္ေတြ ဘူးလိုက္ ၀ယ္ေပးထားတယ္။ အေဖ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာရင္ ပီကယ္ ၀ါးေနလို႕ မွာထားတယ္။ အခုေတာ့ အေဖက ကၽြန္မတို႕ စကားနားေထာင္ေနျပီတ့ဲ :D ။

အေမ့မွာေတာ့ အစာအိမ္ ေရာဂါရွိတယ္။ ကၽြန္မက အေမနဲ႕ အကုန္ တူပါတယ္ (အစာအိမ္ အားနည္းတာက အစ၊ အသားအရည္ ဆံပင္က အဆုံး။ ရုပ္ရည္ တစ္ခုကလြဲလို႕ေပါ့၊ အေမက ေခ်ာတယ္၊ ယဥ္တယ္ေလ)။ မေန႕က ကၽြန္မ အိမ္နားက နာမည္ႀကီး ကြမ္ရင္ ဘုရားေက်ာင္းကို ေရာက္ပါတယ္။ တရုတ္ႏွစ္ဖြားအလိုက္ ဒီႏွစ္အတြက္ ေဆာင္ရင္ ေရွာင္ရန္ အရာေလးေတြကို ေဟာကိန္းထုတ္ထားပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ က်န္းမာေရး ေဟာစာက အစာအိမ္ အထူးဂရုျပဳရမည္တ့ဲ။ မွန္ပါ့.. မနက္မိုးလင္းထဲက အစာအိမ္ေအာင့္ေနလို႕။ စာဖတ္သူမ်ား သိခ်င္ရင္ တရုတ္ေမြးႏွစ္ကို ေျပာျပထားပါ။ ကၽြန္မ သြားရွာဖတ္ျပီး ပို႕ေပးပါ့မယ္။

ဒီႏွစ္ကူးကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ အန္ေပါင္း (红包) မရတ့ဲ သာမန္ ႏွစ္သစ္ကူးပါပဲ။ သာမန္မဟုတ္တာကေတာ့ ပုံမွန္ ကၽြန္မ မေတြးဖူးတ့ဲ အေတြးေတြ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ေတြးမိလို႕ပါ။ ဒါေတြေတာ့ စာဖတ္သူမ်ားကို ေျပာမျပေတာ့ဘူးေနာ္။ မိတ္ေဆြမ်ား အားလုံးကို ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ႏွစ္သစ္ကူးလုိ႕ ႏႈတ္ဆက္ပါရေစ။

欢迎大地回春。。
新年快乐,恭喜发财,红包拿来 :D

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Tuesday, January 17, 2012

17 January 2012

ဒီး..ဒီး..ဒီး..ဒီး..

ဖုန္းရဲ႕ vibration ေႀကာင့္ တုန္ခါသြားတ့ဲ စားပြဲနဲ႕ အတူ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္အစုံလည္း တုန္ခါသြားခ့ဲတယ္။ ဖုန္း ေကာက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ မျမင္ဖူးတ့ဲ နံပါတ္။ ရံုးဖုန္း ျဖစ္ပုံရတယ္။ ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ အသံ ခပ္ေအးေအးနဲ႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကို address လုပ္ျပီး ႏႈတ္ဆက္တယ္။ "ခဏေလာက္ စကားေျပာဖို႕ အဆင္ေျပမလား" တ့ဲ။ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါမွန္း မသိေပမယ့္ တစ္ခုခုေတာ့ ထူးျခားေနျပီ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ စကားေတြ အ့ဲေလာက္ ခံျပီး ေမးေနေတာ့ အဆိုး ဘက္ နည္းနည္း ပိုအေလးသာေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ရိပ္မိပါတယ္။

အလုပ္ထဲ ေရာက္ေနေတာ့ အျပင္ထြက္ေျပာရတယ္။ တစ္္ဖက္က အမ်ိဳးသမီးက သူ deliver လုပ္ရမယ့္ သတင္းကို သူ အတတ္ႏိုင္ဆုံး အညင္သာဆုံး အေပါ့ပါးဆုံး နား၀င္ရအလြယ္ကူဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေျပာရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ နားႏွစ္ဖက္ နား ကပ္ျပီး ဒုန္းခနဲဆို မိုးျခိမ္းလိုက္သလိုပဲ။ ရုတ္တရက္ အေတြးေတြ ရီေ၀သြားတယ္။ ဒီ အမ်ိဳးသမီး ေပးတ့ဲ message နဲ႕ အတိတ္က ခါးခါးသီးသီး ျဖစ္ရပ္ေတြကိုလည္း ဆက္စပ္မိသြားတယ္။ ဖုန္းခ်ျပီး အလုပ္စားပြဲ ျပန္လာေတာ့ ေျခလွမ္းေတာင္ မွားခ်င္သလိုလိုပဲ။ နားထဲ ေစာေစာတုန္းက စကားလုံးေတြ ျပန္ျပန္ႀကားေနလို႕။

ေလာကႀကီးက မတရားဘူးဗ်ာ.. လို႕ သူမ်ားေတြ အျပစ္ဖို႕သလို ဖို႕ခ်င္တယ္။ ဘာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္ သတိထား ရက္နဲ႕ ျဖစ္ရတာလဲ။ ဘာလို႕လဲ ဘာလို႕လဲ။ က်ဳပ္ အ့ဲေလာက္ေတာ့ မေခ ေသးပါဘူးဗ်ာ။ အခ်ိန္တိုင္း ဒီရလဒ္ပဲ ထြက္မယ္လို႕ေတာ့ မယုံဘူး။ မင္းႏိုင္မလား ငါႏိုင္မလား ေစာင့္ႀကည့္ႀကေသးတာေပါ့ကြာ။ ေအာ္.. တကယ္တမ္းေတာ့ Jay Chou ေျပာသလိုပါပဲ၊ 最大的敌人就是那内心的自己 တ့ဲ (ေလာကမွာ အႀကီးမားဆုံး ရန္သူဟာ ေဟာဒီ အတြင္းစိတ္ထဲက ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ပဲ) တ့ဲ။ ဟုတ္ပါတယ္.. တခါတေလ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဖ်က္မွန္း မသိ ဖ်က္ဆီးမိေနတာ။ အေတာ့္ကို ျပန္ဆင္ျခင္ရပါမယ္။ self-reflection ေပါ့ေလ။ ဒါ ဒုတိယ အႀကီးမားဆုံး သင္ခန္းစာပါပဲ။

ညဘက္ အလုပ္ျပီးေတာ့လည္း ဒီအပတ္ LNY event အတြက္ junior ေလးေတြကို performance training session ေပးရတယ္။ မေန႕ညက ည ၁၂နာရီခြဲမွ exco meeting ျပီးလို႕ လူက ဒီေန႕ မနက္ law အတန္းမွာ မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ ျဖစ္ေနတာ။ blood sugar level low ေနသလားတ့ဲ၊ prof က လာ ေမးယူမွ မ်က္လုံး မ်က္ဆံ ျပန္ျပဴးလာတာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း apartment meeting ေခၚရေသးတယ္။ apartment ထဲမွာ စည္းကမ္း မရွိႀကလို႕၊ ေက်းဇူးရွင္ မမေတြကို ပုံစံ ျပန္သြင္းေနရတာ။ ငါ့ႏွယ္.. ေရွ႕တင္မွာသာ သူတို႕ Resident Senior leader မမ မို႕လို႕ ျပံဳးျပံဳးျပံဳးျပံဳးနဲ႕၊ ကြယ္ရာမွာဆို တယ္ လူမုန္းမ်ားမွာပဲ။ ဒီေန႕ အလုပ္ကလည္း urgent သြားရတာ၊ pressure လည္း မ်ားတယ္။ ဒီေန႕ကေတာ့ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ထဲ အရာ ထင္ခ့ဲဦးမယ့္ စိတ္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္စရာ ေန႕တစ္ေန႕ပါပဲ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္ကို အရမ္း အညည္းသန္တ့ဲ ခိုလိုပဲလို႕ ထင္ကုန္ႀကေရာ့မယ္။ တကယ္ေတာ့ စိတ္ေပ်ာ္စရာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အရမ္း ခ်စ္စရာေကာင္းတ့ဲ သူတစ္ေယာက္ဆီကေတာ့ အရမ္း ဆြဲညွစ္ခ်င္စရာေကာင္းတ့ဲ အရုပ္ကေလး ႏွစ္ခု လက္ေဆာင္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတာ သိလို႕ အရုပ္ လက္ေဆာင္ေပးတာတ့ဲ။ ဟီးဟီး.. ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ၊ ေက်းဇူးကမာၻပါ။ ခုေတာ့ ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေနျပီ။ ဒီ post ကို မနည္း မ်က္ျဖဴဆိုက္ျပီး ေရးေနရတာ။ ထိုးအိပ္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ေကာင္းေသာညပါဗ်ာ။

Three idiots ဇာတ္ကားထဲက အႀကိဳက္ဆုံး စကားေလးတစ္ခြန္းကိုေတာ့ ေျပာသြားပါရေစ.. All iz well. :)

Everybody wants happiness, no one wants the pain.
But you can't make a rainbow without a little rain.



ေလာေလာဆယ္ေတာ့ radio မွာ Jay Chou သီခ်င္း လႊင့္ေနတယ္ဗ်။ ဟဲဟဲ.. နားေထာင္ရင္း အိပ္လို႕ေတာ့ ေကာင္းပါဦးမယ္။ ဂြတ္ ည ပါဗ်ာ။ :D

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Saturday, January 14, 2012

Year 2 Term 2 modules

The very first week of the sem was accomplished. Here is how I think of the modules for the first half of the sem. Haha.. boring stuff, right? :D Anw, i still wanna write abt things that gonna keep me occupied for the next 4 months.. So, here we go! :D

1. MPW (Management of People at Work)
- the most time-consuming mod ever!
- the most slacking prof ever! (he hasn't even uploaded seminar slides from last week)
- the most interesting class so far (I talked sth about Myanmar and Singapore economy in class, and prof responded, oh Cho might gonna be PM of Myanmar in 20 years, who knows! I was like o.O.. haha.. That's an interesting class hmm XD)

2. Company Law (Coy law)
- Tuesday blues! (morning 8:30am class with a law seminar, that's a pain in the heart Ouch! >_<)
- My only feel-small place (I feel all the other classmates know everything that I don't know about Coy Law)
- Prof's too smart (and classmates too)
- The heaviest mod of the sem.

3. Finance
- The most boring class (No chance for students' class participation)
- Prof's talking non-stop (sometimes I wonder he's talking to himself)
- I think he's gay (the way he talks, the way he moves, etc). XD

4. Taxation
- The most challenging class ever!
- အထင္ႏွင့္ အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေသာ prof (His grey hair makes me think he's one of the old dullest profs. In reality, he keeps shooting spontaneous questions to students. When nobody responds, he calls out names. I got called out for 3 times in week 1 seminar. That's crazy. -_-") Oh.. he looks like my dad, btw. :)
- The way he keeps calling out my name makes me look funny in class (sometimes scared my wits out, sometimes nerd... h`h`h`)
- The 2nd heaviest mod of the class (after Coy law)
- Anw, TGIF! =)

All the same mods above for second half of the sem (from week 9 to 14), plus FT (Finishing Touch). I have talked to the FT prof before and found out that he's a very friendly prof. Hope to have an exciting FT class in 1B. :)

Gonna read my super thick Coy law readings for now. May God bless me with my Coy Law and Tax..

Thanks for visiting, my lovely buddies. See ya around. :)

Kyel Kywai Chain

Thursday, January 12, 2012

Batam, Indonesia

ျပီးခ့ဲေသာ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္က အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံ၊ Batam ကၽြန္းသို႕ အလယ္တစ္ေခါက္ ေရာက္ခ့ဲသည္။ ေက်ာင္းမပိတ္ခင္ စာေမးပြဲေတြ ေျဖေနကတည္းက ခရီးထြက္မည္ဟု အားခဲထားခ့ဲရာ အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူသြားျဖစ္ခ့ဲသည္။ ျမန္မာ အစိုးရသစ္ သမၼတအသစ္ တက္ျပီးေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ အ၀င္ Visa မလို၊ passport ႏွင့္ student pass ျပလွ်င္ ႏိုင္ငံတြင္း ၀င္၍ရသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္သည္က ကမ္းေျခ လွပုံကို မဟုတ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွား တူညီေသာ အခ်က္မ်ားကို ေျပာျပခ်င္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဆိုေတာ့လည္း ေရာက္ေလရာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ နဲ႕ပဲ ယွဥ္ယွဥ္ျပီး ေျပာတတ္တာ အျပစ္ေတာ့ မဆိုသာပါ။ ျမိဳ႕ေတာ္ Jakarta တြင္ေတာ့ ဤသို႕ ရွိဟန္ မတူပါ။ ဒီ့ထက္ မ်ားစြာ ပိုတိုးတက္ေသာ ဗဟို စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာ ျမိဳ႕ဟု ဖတ္ဖူး၊ ႀကားဖူးပါသည္။ Batam ျမိဳ႕ထဲသို႕ ကားငွားသြားျဖစ္ခ့ဲႀကသည္။ လမ္းမ်ား၊ ကားမ်ား၊ အိမ္မ်ား၊ အေဆာက္အအုံမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အေတာ္ႀကီးကို ဆင္တူသည္။ လမ္းမ်ားသည္ ဖုန္၊သဲ အနည္းငယ္ ထူသည္။ တခါတရံ ေျမနီလမ္း ေတြပင္ ရွိသည္။ ေတာင္ကုန္းေတြ ေပါသည္။ လမ္းေတြေဖာက္ဖို႕ ေတာင္ကုန္းေတြကိုလည္း မိုင္းခဲြ ျဖိဳခ်ထားပုံရသည္။ တ၀က္တပ်က္ အျပိဳ အပဲ့ေတြနဲ႕ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရန္ကုန္လမ္းမ်ားထက္ေတာ့ အနည္းငယ္ ပိုျဖဴးသည္။ လမ္းေပၚမွ ကားမ်ားကေတာ့ ရန္ကုန္က ကားေတြလိုပါပဲ၊ ခပ္စုတ္စုတ္။ ေလးဘီးကား ပုံစံမ်ိဳး ေတြလည္း ေတြ႕ရသည္။

ေအာ္.. ေျပာရင္းနဲ႕ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္ လွန္ေထာင္းသလိုမ်ား ျဖစ္ကုန္ျပီလားဗ်ိဳ႕။ မဟုတ္ရပါဗ်ား။ တစ္ေနရာ တစ္ေနရာ ဆက္သြယ္သြားလာရန္ ခက္ခဲသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို ၃၉၊ ၄၆ တစ္စီးျပီး တစ္စီးလာဖို႕ မေျပာႏွင့္။ ဘတ္စ္ကား လုံး၀ပင္ မေတြ႕ခ့ဲရ။ Taxi အနည္းငယ္သာ ရွိသည္။ ဟိုတယ္မွ Taxi ကို ေန႕ျပတ္ ငွားထားသျဖင့္သာ အေနေခ်ာင္ေတာ့သည္။ ကားခ ကလည္း အင္မတန္ ေစ်းႀကီးသည္။ ကားဆရာ ေျပာတာက ဒီမွာ ဆီေစ်း ႀကီးသည္တ့ဲ။ Shopping mall ေတြကလည္း ရန္ကုန္က shopping centre မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပုံ display အေတာ့္ကို ဆင္တူသည္။ မတူတာ တစ္ခုကေတာ့ ႀကည့္ေလရာ ပါတိတ္မ်ားသာ ေရာင္းေနႀကျခင္း။

တစ္ဖြဲ႕လုံး အင္ဒိုစကားလည္း တစ္ေယာက္မွ မေျပာတတ္ႀက။ ကားဆရာ ဦးေလးႀကီးကလည္း အဂၤလိပ္လို မေျပာတတ္။ အ့ဲမွာ စေတြ႕ႀကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေန႕လည္စာစားမည္၊ ပင္လယ္စာ စားခ်င္သည္၊ စားေကာင္းသည့္ဆိုင္ လိုက္ပို႕ပါ.. ဆိုသည္ကို ေျခဟန္လက္ဟန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျပ၍ အတူတူသြားႀကေသာ အစ္ကို တစ္ေယာက္ႏွင့္ ကားဆရာ communicate လုပ္သည္။ အေတာ္ေျပာယူျပီး ေနာက္ဆုံး ကားဆရာ သေဘာအေပါက္ လြန္သြား၍ထင့္၊ ရွယ္တကာ့ ရွယ္ seafood ဆိုင္ကို ေရာက္သြားသည္။ ငါး၊ ပုဇြန္၊ ဂဏန္း မ်ိဳးစုံကို ကန္လိုက္ အရွင္ေမြးထားသည့္ ဆိုင္ကို ေခၚသြားသည္။ ႀကိဳက္သည့္ အေကာင္ ေရြးျပီး တြယ္ႀကေတာ့သည္။

အားလုံးစားအျပီး ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့မွ စကိြဳင္တက္ေတာ့သည္။ အင္ဒို ပိုက္ဆံက အလြန္ေသးသည္ကိုး။ ျမန္မာ က်ပ္ေငြထက္ပင္ တန္ဖိုး ၁၀ ဆ ပိုငယ္ေသးသည္။ SGD 1 dollar ကို Indo 7000 ေပါက္သည္ေလ။ ဂဏန္းေပါင္းစက္နဲ႕ တြက္ယူလိုက္ရတ့ဲ ပိုက္ဆံ၊ ေခါင္းေတြကို မူးလို႕။ နည္းတ့ဲ သုည ေတြ မဟုတ္ဘူး၊ တန္းစီေနတာ။ ဟိုတယ္မွာ ညစာျပန္စားႀကေတာ့လည္း million ႏွင့္ ခ်ီ၍ က်သည္။ ေအာ္၊ ရန္ကုန္က သူေဋးေတြ ဒီလာေနရင္ အကုန္လုံး millionaire ေတြ billionaire ေတြ ျဖစ္ကုန္ႀကေတာ့မွာပဲ။ ႏွိပ္ဟ.. XD

ကမ္းေျခကေတာ့ လွသည္။ Water activities မ်ား ကစား၍ ေကာင္းသည္။ ကၽြန္းက ခပ္ေသးေသး၊ ေတာင္ကုန္း ခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးေပၚ ရွိတာဆိုေတာ့ ခပ္ပုပု Bungalow ေလးေတြကို ျမင္ရသည္မွာ မိႈေလးမ်ား တန္းစီ တစ္ခုေပၚ တစ္ခု ထပ္ေပါက္ေနပုံႏွင့္တူသည္။ Iphone camera မွလြဲ၍ ကင္မရာ ေကာင္းေကာင္း မစုေဆာင္းထားမိေသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားမလို အားမရ ျဖစ္ခ့ဲသည္။ ဓာတ္ပုံရိုက္ ၀ါသနာ ပါ၍ မဟုတ္။ ကမ္းေျခ ရႈခင္းမ်ား လွလြန္းေသာေႀကာင့္သာ။

ကၽြန္ေတာ့္ ၀သီအတိုင္း အိမ္တစ္အိမ္ကို ႀကည့္လွ်င္ ေခါင္မိုးကို အလြန္ စိတ္၀င္တစား ေလ့လာမိသည္။ ယခင္ အနည္းငယ္ သင္ခ့ဲဖူးသည့္ ဗိသုကာပညာ ဗဟုသုတအရ အိမ္တစ္အိမ္၏ အမိုးကို ႀကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အဆိုပါေဒသ၏ ရာသီဥတု ကို အနည္းႏွင့္အမ်ား ခန္႕မွန္းႏိုင္သည္တ့ဲ။ မိုးမ်ားသည့္ အပူပိုင္းေဒသ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ Structure ေကာင္းေကာင္း၊ တုတ္တုတ္ခိုင္ခုိင္ slab မ်ားျဖင့္ ေထာက္ကန္ထားေသာ အိမ္ေခါင္မိုး ခၽြန္ခၽြန္ေလးမ်ားကို ခရီးတစ္ေလွ်ာက္ ေတြ႕ခ့ဲရသည္။ ေနခ်င္စဖြယ္ ေကာင္းလွေသာ၊ human comfort ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ အိမ္ေလးမ်ားစြာ။ ရန္ကုန္က ကန္ထရိုက္တိုက္ေတြနဲ႕ သြပ္မိုးေတြကို အ့ဲလို ေျပာင္းပစ္လို႕ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဟု ေတြးမိသည္။


အထပ္ထပ္ စီရီေနေသာ ခ်စ္စရာ အိမ္ေခါင္မိုးေလးမ်ား

ဒီတစ္ခါ ကမ္းေျခသြားတာ လုံး၀ အသားမမဲ ေနမေလာင္ပါ။ Sunblock မ်ား အသားမုန္း အထပ္ထပ္ ကာကြယ္ထားျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးတည္းသာ။ ထိုကၽြန္းေလးသည္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းသည္။ ေဆြးစရာလည္း ေကာင္းပါသည္။ လြမ္းစရာေကာင္းေသာ ထိုခရီးကို ေပ်ာ္တတ္ေသာ လူတစ္သိုက္ႏွင့္ သြားခ့ဲရသည့္အတြက္ အေတာ္ရယ္ခ့ဲရပါသည္။ အစအေနာက္သန္သူမ်ား ပါသည္ကိုး။ အေဖာ္ေကာင္းလွ်င္ေတာ့ တကယ့္ကို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ခရီးပါပဲ။ ဒီ semester ျပီးလွ်င္လည္း ထပ္သြားလည္ႏိုင္ဖို႕ အခြင့္အေရးကို ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသည္။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

ေရာဂါ

“က်တတ္လြန္းတ့ဲ စိတ္ဓာတ္
ေျမလႊာကို ေဖာက္ထြင္းျပီး
အ၀ီစိထိ ဆင္းဖို႕ က်င့္ႀကံေနေသာခါ
ေရာ...ဂါ...”
IC ျပန္ဆိုထားေသာ ေစာဖြဲ႕မွဴး၏ “ေရာဂါ” သီခ်င္း နီးရပ္၀န္းက်င္မွ ပ်ံသန္းလာသည္။

ကၽြန္ေတာ့္အား တစ္စုံတစ္ေယာက္က “ယခုလက္၀ယ္ သင့္ခံစားခ်က္အား ေ၀မွ်ပါ” ဟု ေမးလာေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ အထက္ပါ သီခ်င္းကို ဆိုျပမိေပမည္။ ဤကမာၻေလာက၌ အျဖစ္အပ်က္ အလုံးစုံဟူသည္ အက်ိဳးရွိ၍ အေႀကာင္းရွိရသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထိုနည္းတူ ကၽြန္ေတာ္ ဤသို႕ဤပုံ ခံစားရသည္မွာလည္း အက်ိဳးႏွင့္အေႀကာင္းႏွင့္ ရွိပါသည္။ ပဏာမ အေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ အက်ိဳးအေႀကာင္းကို မွန္းဆႀကည့္ႏိုင္ရန္ အလို႕ငွာ ေအာက္ပါစာပိုဒ္ကို ရႈပါေလာ့၊ မိတ္ေဆြ။

ကၽြန္ေတာ္၏ ျဖဴႏုႏု အသည္းတစ္စုံကို ေျမတူးစက္ႏွင့္ ကေလာ္ကာတစ္မ်ိဳး၊ လမ္းႀကိတ္စက္ျဖင့္ ႀကိတ္ျပီးတစ္ဖုံ၊ ျမင္းေကာင္ေရ တစ္ရာအားရွိ ေမာ္တာျဖင့္ စုပ္ယူ ေခ်ဖြ ဖ်က္ဆီးကာ ပုရစ္တစ္ေကာင္ပမာ အရွင္လတ္လတ္ မီးျမိွဳက္၍ တဂၽြတ္ဂၽြတ္ျမည္ေအာင္ သုံးေဆာင္ျပီးသကာလ သူမထံတြင္ မည္သည့္ အရာမ်ား ျမတ္သြားျပီး ကၽြန္ေတာ့္ထံတြင္ မည္သည့္ အရာမ်ား (အေကာင္းပကတိအတိုင္း သို႕မဟုတ္ ပ်က္စီးျပီးေသာ အႀကြင္းအက်န္ အစအနမ်ား) က်န္ရွိပါသနည္း၊ မိတ္ေဆြ။ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာပါေလာ့။

သူမ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွ ပြင့္အံက်လာေသာ “ခ်စ္တယ္” ဟူေသာ ေ၀ါဟာရေလးအေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ သာယာခ့ဲဖူးပါသည္။ ထိုတခဏေလး၌ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ ဤကမာၻေပၚတြင္ အေပ်ာ္ဆုံးေသာ ပုထုဇဥ္ဟုလည္း ကင္ပြန္းတပ္ခ့ဲဖူးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ခ်မ္းသာသမွ်ေသာ အလုံးစုံသည္ သူ႕အတြက္ဟု ရည္ရြယ္ေပးခ့ဲဖူးပါသည္။ သူ႕အတြက္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ မည္သည့္အရာကိုမဆို ရင္ဆိုင္၀့ံသည္ဟုလည္း ခံယူခ့ဲဖူးပါသည္။ ယုတ္စြအဆုံး တစ္ေန႕ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ထားရစ္ခ့ဲလွ်င္ေတာင္ တျခားသူ၏ ရင္ခြင္၀ယ္ ျပံဳးေပ်ာ္ေနသည္ကို ျမင္ရလွ်င္ ေက်နပ္ျပီဟုပင္ မုဒိတာပြားခ့ဲဖူးပါသည္။

သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ တန္ခိုး ႀသဇာတိကၠမ လႊမ္းမိုးႏိုင္သည့္ ဘုရင္မ ျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္၏ ေန႕ရက္မ်ား စိမ္းလန္းစိုျပည္လာေအာင္ ေပါင္းသင္ေပးေသာ ဖန္ဆင္းရွင္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ဟာတာတာ အာကာသ ဟင္းလင္းျပင္ႀကီးထဲ ေဆးေရာင္စုံ ပန္းခ်ီကားမ်ားျဖင့္ အသက္သြင္းေပးခဲ့သည္။ တစ္ေကာင္ႀကြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို “ေမတၱာ ဆိုတာဘာလဲ”ဆိုသည့္ ေမးခြန္းကိုလည္း အေျဖေပးခ့ဲသည္။ အာဏာျပင္းလြန္းသည့္ သူသည္ ေကာ္ဖီ မႀကိဳက္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပင္ ဘလက္ခ္ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ကို တစ္ရႈိက္မတ္မတ္ နမ္းရႈံ႕တတ္ေအာင္ သင္ေပးခ့ဲသည္။

သူမ၏ အခ်စ္သည္ ဤမွ်ပင္ ျပီးျပည့္စုံခ့ဲေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကမူ သူမ တပ္မက္ေသာ ေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးျဖင့္ လက္လွမ္းမႀကိဳႏိုင္ခ့ဲပါ။ တစ္ေန႕တာ၏ မနက္ခင္းအစတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ထံမွ “ေထြး... ႏိုးျပီလား” ဟု ဖုန္းဆက္၍ တယုတယ ေမးထူးသံကို သူမ ေတာင့္တေသာ္လည္း ေအးစက္စက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပးစြမ္းႏိုင္စြမ္း မရွိခ့ဲဟု ၀န္ခံရေသာ္ အခါေႏွာင္းေလျပီ။ အရာရာ ေႏွာင္းခ့ဲေသာ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲက လူအမ်ား အခ်စ္ဟု သမုတ္ႀကေသာ အရာသည္ သူႀကိဳက္တတ္သည့္ ေကာ္ဖီခါးခါးကို Creamer မပါဘဲ ေသာက္ရသလို ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ႀကီး။

ခပ္ျပင္းျပင္း အသက္ရွဴသံမ်ားအႀကား သူမ၏ ခပ္ဖြဖြ ရႈိက္သံက ကၽြန္ေတာ္၏ အသဲ အူ ကလီစာ အစုံပလုံကို အခၽြန္ျဖင့္ ဆြေနသလိုပင္။ နာသည္။ သို႕ေသာ္ အတြင္းဒဏ္ က်လြန္းသျဖင့္ ကယ္ႏိုင္မည့္ ေဆးမရွိေတာ့။ အနာကို အျပင္ပန္းမွ အခ်ိဳရည္ ဆမ္းထားေသာ အျပံဳးျဖင့္ ဖုံးအုပ္ထားသျဖင့္ ကုသေပးႏိုင္မည့္ ဇီ၀ကလည္း ေရာဂါ ယင္းျမစ္ ရွာမေတြ႕ႏိုင္ေတာ့။ ယခုခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ငမိုက္သား ငနဲတစ္ေကာင္အား ကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္မည့္သူ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ပါ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဤအဆိပ္ျပင္းျပင္း အတိတ္ကို ျပန္ေစာင္းင့ဲႀကည့္ေသာ္ "ကိုယ့္ထိုက္ႏွင့္ ကိုယ့္ကံပင္ ရွိပါေစေတာ့ေလ" ဟု ကံကို ပုံအပ္ခ့ဲရသည့္ လူည့ံတစ္ေယာက္ ဤပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ျဖင့္ ေတြေတြ ရပ္ေနခ့ဲဖူးသည္ ကို ေတြးရယ္ေနမိမည္။

သို႕ႏွင့္ စကၠန္႕အနည္းငယ္ အတြင္း ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ဦးသည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ လားရာအရပ္ကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာက္သြားခ့ဲပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ထဲမွ အနာသည္ အက်ည္းတန္သေလာက္ သူမ၏ ေက်ာျပင္ က မူ ေက်ာ့ရွင္းလြန္းလွပါသည္။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

ဇန္န၀ါရီ

ရြာေနတယ္ ငါ့ရင္ထဲမွာ၊ မ်က္ရည္မိုးေတြ
အရင္ကလို ေခ်ာ့ကာစိုး ေပးမယ့္ နင္မရွိလို႕။

အသက္နဲ႕ရင္းျပီး ယုံစားလိုက္ရတာ
ေနာက္ဆုံးျပန္ရေတာ့ အရံႈးမ်ားသာေပါ့

ဒါလည္း အမွတ္သညာ မရွိပါဘူး
တစ္ရက္ အခါတစ္ရာမက နင့္ စာေတြ ျပန္ျပန္ဖတ္
နင့္ ပုံေတြ ျပန္ျပန္ ႀကည့္ရင္း ျပံဳးရ ငိုရနဲ႕။

မျပီးႏိုင္တ့ဲ ျပဇာတ္ေဟာာင္း တစ္ပုဒ္ကို ျပန္ကရဦးမယ့္
ဒီေျခာက္ကပ္ကပ္ ဇန္န၀ါရီ။

ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ နင္ ငါ့ရဲ႕ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ ကဗ်ာေတြထဲက ထြက္သြားမွာလဲ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္

Monday, January 9, 2012

A new battle starts! (Y2T2)

I am gonna have my first class of the semester in about 3 hours. I still can't believe that December holidays are over.. too short holidays! :X It will be a lie to say that I am not excited at all about this sem. To be honest, I am a little bit scared, too.

All my excitement and fear are gonna be the base of all my thrill and satisfaction for the next 4 months. This sem is the start of my 1-year MC Excos term. I will be serving passionately for MC club with my beloved ExCo members. I had an awesomely fun official photoshoot with them yesterday. Our Exco term's very first performance will be for ICON's LNY in 2 weeks. I feel so enthusiastic and proud to be part of the ExCos. Ahead lies the way to give our best to the community.

Why fear.. I must boost up my academic performance this sem for sure! Gonna challenge myself.. Keep asking myself "Is this the best you can do?" I'm so gonna see to what extent I am capable of.. What I'm made of.. Well, I'll wait and see till the end.. :)

This sem, life's gonna be so filled with a mixture of feelings: fun, excitement, troubles, annoyed, anger, thrill, laughter, chills, etc. This sem is not gonna be just-so-so. I am so gonna enjoy it.. to the max! :)))

Kyel Kywai Chain
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...