သူ

အတိတ္ဟူေသာ မွန္တစ္ခ်ပ္ေပၚ၌ ထင္ဟပ္ေနေသာ ပုံရိပ္ေယာင္...

ကၽြန္မ ေမာပန္းေနခ်ိန္ ပုခုံးတစ္စုံ ငွားေပးခ့ဲသူ။
ကၽြန္မ ရႈိက္ငိုေနခ်ိန္ လက္ကိုင္ပု၀ါ ကမ္းေပးခ့ဲသူ။
ကၽြန္မ စိတ္ထိခိုက္ေနခ်ိန္ အားေပးစကား ေျပာတတ္ခ့ဲသူ။
ကၽြန္မ စိတ္ေကာက္ေနခ်ိန္ ရယ္စရာေတြေျပာ ေခ်ာ့ျမဴခ့ဲသူ။

ယခု ပစၥဳပၸန္၌ “သူ” မရွိေတာ့ ...

ကၽြန္မ၏ အိမ္ျပန္လမ္းမ်ား ေျခာက္ေသြ႕ခ့ဲျပီ။
ကၽြန္မ၏ မိုးေကာင္းကင္တြင္ မိုးသားညိဳတို႕ ေနရာယူခ့ဲျပီ။
ကၽြန္မ၏ အရာရာ ဦးတည္ရာမ့ဲ အဓိပၸာယ္မ့ဲ ခ့ဲျပီ။
ကၽြန္မ၏ ပုံရိပ္အားလုံး မႈန္မိႈင္းခ့ဲပါျပီ။

ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္